اسلایدر حقوق بشر زنان

حکایت ترس و تنفر(پرونده‌ای در مورد خشونت طالبان علیه زنان و ترس آنان از دختران)

برای دانلود نسخه‌ی پی دی اف، روی کلمه‌ی برچی کلیک کنید.

هویت زن‌ستیز طالبان که در سه فرهنگ غالب جامعه‌ی پشتون همانا «اسلام‌گرایی افراطی مبتنی بر قرائت مکتب دیوبند»، «مقررات پشتونوالی» و «پان‌پشتونیزم-احیای قدرت سیاسی و فرهنگ قومی» ریشه دارد، سبب شد که در دور نخست حاکمیت این گروه، زنان از حقوق اساسی شان محروم شده و در شکل شدت‌یافته‌ی آن، خشونت‌های وحشت‌ناکی مانند سنگ‌سارشدن، شلاق‌خوردن، زندانی‌شدن، تجاوز جنسی و اعدام‌شدن را تجربه کنند.
در همین‌حال در دور دوم تسلط طالبان، حامیان سیاسی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و تباری این گروه، در رسانه‌ها از آن‌ها سفیدنمایی کردند، اما هویت ضدزن طالبان بر همه واقعیت‌ها چیره شده و اعمال خشونت بر زنان، بار دیگر با همان شدت پیشین خود پدیدار شد. در این روند روبه‌رشد در بیش‌تر از دو سال گذشته، مقام‌های طالبان در شکل‌های مختلف و با استفاده از روپوش دین، خشونت‌های زیادی را بر زنان اعمال کرده و از هیچ ستمی بر آن‌ها فروگذار نکردند. جنگ‌جویان این گروه، شمار زیادی از زنان را بر اساس فتواهای هبت‌الله آخند‌زاده، بدون سپری‌کردن مراحل قانونی، دادگاه صحرایی کرده‌اند. همچنان موارد زیادی، توسط رسانه‌های معتبر گزارش شده که جنگ‌جویان طالبان، در شهرهای مختلف افغانستان، شمار زیادی از زنان جوان را پس از تجاوز جنسی، تیرباران کرده و جسدهای آن‌ها را با چاقو و برچه(سرنیزه) مثله کرده و سپس در کوچه‌ها، چاله‌ها و بیابان‌ها رها کرده‌اند.
طالبان در راستای اقناع شخصیتی شان با محروم‌کردن زنان از دست‌رسی به حقوق اساسی شان، اخیراً دختران و زنان در دشت‌برچی شهر کابل را هدف‌مندانه و مبتنی بر تحقیر قومی مذهبی اختطاف و سرکوب کرده‌اند. یوناما نیز در گزارشی، گفته است: «طالبان زنان و دختران را عمدتاً از منطقه‌ی هزاره‌نشین دشت‌برچی و برخی را در خیرخانه، که ساکنان آن عمدتاً تاجیک‌اند، گرفتار کرده است.»

آگاهان به این باورند که دلیل اصلی سرکوب همراه با خشونت زنان در دشت‌برچی توسط طالبان، بیا‌ن‌گر ترس این گروه از زنان و دختران است؛ طالبان به همان میزان که از زنان و هزاره‌ها نفرت دارند، به همان پیمانه از آن‌ها ترس و هراس دارند. اختطاف دختران در دشت‌برچی، تنها سرکوب زنان نیست؛ بل که تضعیف روحیه‌ی مقاومت از شهروندان هزاره نیز است. زیرا طالبان کارنامه‌ی سیاه و خونینی در برخورد با هزاره‌ها دارند؛ از قتل‌ عام مزارشریف تا کشتار هزاره‌ها در یکاولنگ؛ از کشتن عبدالعلی مزاری تا تخریب بودای بامیان. طالبان هر چند می‌کوشند که با زیرفشارقراردادن هزاره‌ها، امکان مقاومت و رویارویی آن‌ها را پیش‌ازپیش خنثا کنند، بی آن که بدانند ربودن دخترن هزاره به بهانه‌ی بدحجابی، آتش نفرت هزاره‌ها از طالبان را داغ‌تر می‌کند؛ طوری که آیت‌الله واعظ‌زاده بهسودی، مرجع تقلید شیعیان در سخن‌رانی پرسروصدای اخیرش در غرب کابل نیز، این روی‌کرد طالبان را یکی از اشتباهات آنان در برخورد با هزاره‌ها عنوان کرد؛ چیزی که می‌تواند بقای حاکمیت طالبان را تهدید کند. «به ‌ناموس مردم هزاره‌ تعرض کردید.»