اسلایدر حقوق بشر زنان

طالبان؛ اسلام‌گریانِ که با دیدن زنان وسوسه می‌شوند

سرپرست وزارت امر به‌معروف و نهی از منکر طالبان در دیدار با سفیر ترکیه گفته است که اسلام و حجاب اسلامی را طوری تطبیق کند که باعث اشتباق مردم شود.
خلاف این ادعا، برخی از علمای دین افغانستان و کشورهای منطقه بارها گفته‌بودند که رفتارهای طالبان با دین اسلام سازگار نیست. به باور آنان منع‌آموزش دختران و انجام حملات انتحاری در اسلام وجود ندارد و انجام آن حرام است. و اما طالبان با محدودیت آزادی زنان و انجام حملات انتحاری افتخار می‌کند که شریعت اسلامی را تطبیق کردند.
سراج الدین حقانی، سرپرست وزارت داخله این گروه در کابل گفته بود که هیچ گروهی به اندازه طالبان خود را انتحاری را نکرده است. او افزوده بود که ۱۵۰۰ فرد انتحاری زیر دستان خودش تربیه و رد شده است.
همچنین سراج الدین حقانی در یک تماس تلفونی با مهاجمان ادعا کرده بود که حمله به هوتل کانتیننتل در کابل را حضرت محمد رهبری کرده است.
دشمنی با هنر
چند روز پیش نیروهای طالبان مجسمه‌‌های دانشکده‌ی هنرهای دانشگاه کابل و هرات را تخریب کردند و به دانشجویان این دانشگاه‌ها دستور دادند که عکس حیوانات را نکشند و دیگر مجسه هم نسازند.
طالبان در ۹ مارچ ۲۰۰۱ میلادی با انگیزه‌ی دینی و مذهبی و حتی قومی دو مجسمه بودای بامیان را تخریب کرد. انهدام این دو تندیس بزرگ بودا در آن زمان واکنش‌های گسترده جهانی را در پی داشت. اما این واکنش‌ها جای خالی مجسمه‌های بودای بامیان را پر نتوانست. زخم این ویرانی برای همیشه در دل تاریخ باقی ماند. شاهکار معماری و نبوغ پیکرتراشی بشر برای همیشه نابود شد. با این نابودی بخشی از تاریخ باستانی افغانستان برای همیشه با خاک یک‌سان شد.
هم‌چنین گروه طالبان شنیدن موسیقی را در افغانستان حرام اعلام کرده و به شهروندان کشور دستور داده‌اند که کسی موسیقی نشنوند و آواز نخواند.
نظامیان این گروه در روزهای نخست حاکمیت شان گروهی از هنرمندان موسیقی را در کنر از یک محفل عروسی دستگیر کردند و آلات موسقی را به گردن شان آویزان کردند. سپس با تحقیر ‌و توهین، آنان را در شهر به نمایش گذاشته بودند.
نظامیان طالبان در همین ولایت(کنر) یک جوان را در عروسی برادرش به جرم شنیدن موسیقی تیرباران کرده بود.
در تازه‌ترین مورد ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود و نشان می‌دهد که یک هنرمند محلی از ترس طالبان خود را در صندوق پنهان کرده است.
طالبان این هنرمند محلی را با تحقیر و توهین از میان صندوق بیرون می‌کنند، موبایل و آله موسیقی‌اش را می‌گیرند و به نیروهای شان دستور می‌دهند که از او تصویر برداری کنند.
منع آموزش دختران؛ فکر بدوی طالبان
وقتی طالبان تحت نام «تحریک اسلامی طالبان کرام» در قندهار ظهور کردند، خود را با محدود ساختن آزادی زنان معرفی کردند.
طالبان فکر می‌کردند که با زندانی کردن زنان در خانه‌ها، مسوولیت شرعی شان را ادا کرده و خدمتی بزرگی به دین اسلام انجام داده است. به باور این گروه وظیفه زنان نشستن در خانه، تولید و تکثیر نسل مسلمانان شود.
این گروه به تازه‌گی نیز گفته است که از نظر آنان زنانِ خوبست که در خانه بنشینند و فرزند بدنیا بیاورند.
برقع؛ تحمیل فرهنگ یک قبیله بر همه‌ی زنان
طالبان به تاریخ ۱۷ ثور دستور رعایت حجاب اسلامی را دادند و تاکید کردند که بهترین پوشش برای زنان چادری(برقع) است. زنانی که آن را رعایت نمی‌کنند، اولیای‌شان احضار، زندان و محکمه خواهند شد.
پیش از صدور این فرمان نیز طالبان بر پوشش زنان محدودیت وضع کرده بود. به تاریخ ۳حمل، ریاست امر به معروف و نهی از منکر طالبان در بامیان به ادارت این ولایت دستور داده بود، زنانی که با لباس «شرقی و غربی» به دروازه‌اداره‎‌ها می‌آیند و باعث وسوسه مجاهدین می‌شوند برگشت داده شوند:«اگر زنان حجاب را مراعات نکنند، مجاهدین وسوسه می‌شوند.»
آخرین میخ طالبان بر تابوت آزادی زنان؛ مجریان زن ماسک بپوشند
طالبان روز چهار شنبه، ۲۸ثور، فرمان پوشیدن ماسک بر مجریان زن را صادر کرده است. این گروه به زنان خبرنگار دستور دادند که هنگام ظاهر شدن در برنامه‌های تلویزونی از ماسک استفاده کنند.
این تصمیم طالبان با واکنش‌های تند برخی مقامات حکومت‌پیشین از جمله حامد کرزی گردید. رییس جمهور پیشین از مجریان زنان خواسته بود که این دستور طالبان را رعایت نکنند؛ زیرا پوشیدن نقاب در اسلام و فرهنگ افغانی وجود ندارد.
مرگ؛ بهتر از زندگی در حاکمیت طالبان
وضع محدویت‌بر زنان از سوی طالبان باعث شده است که زنان کشور به ترک زندگی و خودکشی فکر کنند.
در روزهای که طالبان دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کردند، یک دختر دانش‌آموزش که ۱۷سال سن داشت در غرب کابل خود را از یک بلند منزل انداخت و برای همیشه به زندگی‌اش پایان داد.
پس آن فرشته یکی از دانشجویان برتر دانشگاه خصوصی زاول در کابل خود کشی کرد. طبق گفته‌های هم‌صنفانش او از هراس این که با پایان آزمون‌ها بار دیگر دروازه‌ی دانشگاه از سوی طالبان بسته نشود و نتواند درس‌هایش را تمام کند، قلبش از تپش ماند و جان داد.
فرشته سال آخر دانش‌جویی‌اش در بخش طب معالجوی دانش‌گاه خصوصی زاول در کابل بود.
حاکمیت طالبان؛ خشونت‌های خانوادگی علیه زنان افزایش یافته است
تسلط طالبان در کشور میدان را برای کسانی فراهم کرده است که از اعمال خشونت علیه زنان لذت می‌برند. آنان با استفاده از این فرصت زنان و دختران‌شان را با ضرب و شتم وادار خانه‌نشینی، ازدواج‌ اجباری و زیر سن می‌کنند.
در روزهای اخیر چندین گزارش به رسانه‌ها منتشر شد که افرادی در ولایت‌های ارزگان و قندهار زنان شان را ضرب چاقو و گلوله به قتل رساندند.
چنین وضعیتی فضا را برای زنان و دختران تنگ ساخته و آنان ناچار می‌شوند دست به خودکشی بزنند.
در تازه‌ترین مورد یک زن و یک دختر در ولایت‌های سمنگان و تخار به دلیل خشونت‌های خانوادگی خودکُشی کردند.
منابع محلی در تخار گفته است که یک دختر جوان ۲۳ ساله به نام «زبیده» باشنده‌ی شهر ایبک، مرکز ولایت سمنگان با خوردن «مرگ موش» جان داده است.
منابع افزوده است که زبیده به تازه‌گی از از رشته‌ی تعلیم و تربیه دانشگاه سمنگان فارغ شده بود.
افزایش قتل‌های مرموز؛ هیچ زنی در سایه‌ی طالبان امنیت جانی ندارد
با حاکمیت طالبان در کشور قتل‌های مرموز زنان افزایش یافته است. این ترورها با کشتن دختران در مزار آغاز شد و اکنون در ولایت‌های مختلف کشور افزایش یافته است.
دو دختر در بلخ به ضرب گلوله به قتل رسیدند و گفته می‌شد که افراد طالبان جسد آنان را در تنگی شادیان این ولایت رها کردند.
به تاریخ ۱۵حوت جسد یک دختر ۱۸ ساله از میان زباله‌ها در غرب کابل پیدا شد. شاهدان عینی گفتند که نخست بر این دختر تجاوز شده و سپس به قتل رسیده است.
پیش از آن جسد یک زن از ناحیه‌ی سوم امنیتی شهر قندهار از داخل یک حوض آب با دستان بسته پیدا شده بود.
همچنین به تاریخ ۸حمل دو زن در ولایت بادغیس با تیراندازی افراد نا شناس به قتل رسیدند.
در تازه‌ترین مورد روز دوشنبه، ۲جوزا، یک زن در ولایت فاریاب توسط افراد نا شناس با ضرب چاقو به قتل رسیده است.
اتفاقات فوق نشان می‌دهد که طالبان با زن و زندگی مشکل دارند و نمی‌گذارند که مردم به زندگی عادی شان ادامه دهند.
بنابر این مردان و زنان افغانستان هیچ راهی جز این ندارند که طعم تلخ ستم و سرکوب طالبان را بی‌پذیرند و یا اینکه به صورت هدفمند و سازمان‌یافته علیه این گروه مبارزه کنند تا به آزادی و زندگی دست یابند.