جاده‌ی ابریشم: دو پژوهش‌گر کانون وکیلان امریکا، با نشر گزارشی از کشتار هزاره‌ها در افغانستان، خواستار به‌رسمیت‌شناختن «نسل‌کشی» هزاره‌ها در این کشور شدند.
رجینا پائولوس، وکیل حقوق جزای بین‌الملل در کانون وکیلان امریکا و تیموتی فرانکلین، یکی از رییسان کمیته‌ی حقوق جزای بین‌الملل این کانون، با نشر گزارشی تحقیقی از کشتار هزاره‌ها در افغانستان در یک سده‌ی گذشته، خواستار توجه جامعه‌ی بین‌المللی به وضعیت حقوق‌بشری هزاره‌ها شده‌اند.
در گزارش آمده که عبدالرحمان‌خان از ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۱، نزدیک به ۶۰ درصد هزاره‌ها در افغانستان را قتل عام کرد، به بردگی گرفته و به مهاجرت به ایران، پاکستان، هند و کشورهای آسیای میانه وادار کرده است.
بر اساس این گزارش، نیروهای طالبان پس از تسلط بر مزارشریف در اسد ۱۳۷۷، دو تا پنج هزار غیرنظامی هزاره را کشتند و در ۱۳۷۹ در یکاولنگ بامیان نیز، ۳۰۰ تن را بازداشت و به شکل گروهی تیرباران کردند.
در گزارش آمده که کشتار هدف‌مند هزاره‌ها در ۲۰ سال حاکمیت جمهوری نیز ادامه داشته و از سرطان ۱۳۸۱ تا سقوط کابل به دست طالبان در اسد ۱۴۰۰، دست‌کم ۲۴۹ مورد کشتار هزاره‌ها ثبت شده است.
در این گزارش، از ۲۰۰ مورد ربودن هزاره‌ها از ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ نیز یاد شده است.
بر بنیاد این تحقیق، طالبان پس از بازگشت به قدرت، سیاست کوچ اجباری عبدالرحمان را در برابر هزاره‌ها دنبال کرده و در بیش‌تر از دو سال گذشته، هزاران شهروند هزاره را در کابل، میدان‌وردک، هملند، دایکندی و بلخ به کوچیدن از محل زندگی شان وادار کرده است.
به نوشته نویسندگان این گزارش تحقیقی، در سال اول تسلط طالبان (۲۰۲۱) بیش از دو هزار و ۵۰۰ خانواده‌ی هزاره در سراسر افغانستان، به ترک خانه‌های شان مجبور شده‌اند.
پژوهش‌گران این گزارش، کشتار هدف‌مند هزاره‌ها توسط شاخه‌ی خراسان داعش مانند حمله بر مرکز آموزشی کاج در سنبله‌ی ۱۴۰۱ که بیش از صد کشته و زخمی بر جا گذاشت، نمونه‌ای از مصداق بارز جنایت در برابر هزاره‌ها است.
در گزارش آمده که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، جمعیت بخش‌های هزاره‌‌نشین کم و خدمات مخابراتی قطع شده است. همین گونه، گزارش‌دهی از این بخش‌ها به شدت کنترل می‌شود.
رجینا پایولوز و تیموتی فرانکلین، پژوهش‌گران این گزارش، از جامعه‌ی جهانی خواسته که برای پیش‌گیری از کشتار هزاره‌ها در افغانستان، باید اقدامی شبیه آن چه برای پیش‌گیری از قتل‌عام در سودان، کمبودیا و ایالت روهینگیا در میانمار انجام شد را روی دست بگیرد.
این پژوهش‌گران، گفته‌اند که برای رسیدگی به بحران حقوق‌بشری هزاره‌ها در افغانستان، «نسل‌کشی» آن‌ها باید توقف یافته، عدالت در مورد شان تأمین شده و عاملان «نسل‌کشی» آن‌ها، توسط دادگاه بین‌المللی کیفری و حمایت از چارچوب‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی برای پیش‌گیری از جنایات جمعی و حفاظت از گروه‌های در معرض خطر مانند هزاره‌ها، پاسخ‌گو قرار بگیرند.
نویسندگان این گزارش، افزوده‌اند که با این پیش‌فرض که هزاره‌ها قربانی قتل عام استند، باید به بحران آن‌ها در افغانستان رسیدگی شود.
نظر بدهید