جاده‌ی ابریشم: بامیان هم گنجینه‌ی تاریخی و شناسه‌ی یک فرهنگ و تمدّن کهن است و هم سرزمین زخم‌های بزرگ و خشم‌های آشوب‌ناک؛ یعنی بامیان جاذبه نیست، هویت فرهنگی است. اما فروکاستِ هویتِ بامیان به جاذبه‌های تاریخی و طبیعی، همان راز مُدامی است که در شکل و شمایل توصیفات کلیشه‌ای ظهور یافته اما هرگز مجموع میراث به جا مانده، مورد مداقه‌ی باستان‌شناسانه، توصیف هنری و شناخت تبارشناسانه در چشم‌انداز تمدّنی و فرهنگی قرار نگرفته است. یعنی آنچه به آن توجه نشده پیکرِ زخمی و خونینِ هویت تاریخیِ بامیان است که در طول تاریخ مورد خشم حاکمان محلی و مرکزی قرار گرفته است.
هر حکومت و حاکمی اعم از سلطنت و جمهوریت و امارت و شاه و رئیس جمهور و امیرالمؤمنین بامیان را با چشم کین و نفرت دیده و برای ویرانی، فراموشی و مرگِ این شهر، از هیچ قساوتی دریغ نکرده است. گاهی برای ویران‌کردن شکوه تاریخی آن آیینِ ویرانی ساخته و گاهی برای طمع اقتصادی و خشم سیاسی پیکر آن را به حراج گذاشته است.
برای دانلود شماره ۱۹۸ جاده‌ی ابریشم روی بامیان کلیک کنید.
نظر بدهید