جاده‌ی ابریشم: در کنار محدودیت دست‌رسی به آب آشامیدنی در دیگر بخش‌های کابل، باشندگان آسیابینی در غرب کابل نیز، از یک سال به این سو، با کم‌آبی جدی‌ای روبه‌رو استند. بیش‌تر کودکان و زنان در این منطقه، روزها پشت صف‌های طولانی‌ای در کوچه‌ها می‌ایستند تا بتوانند آب آشامیدنی مورد نیاز شان را تهیه کنند.
باشندگان آسیابینی، می‌گویند که در زمستان نیز با مشکل کم‌بود آب مواجه بودند و طرف قرارداد آن‌ها که مسئولیت آب‌رسانی در آسیابینی را به عهده گرفته بود، اکنون از رساندن آب به مردم سر باز می‌زند و می‌گوید که چاه‌هایش آب ندارد.
بر اساس قراردادی که میان باشندگان آسیابینی و شخصی به نام هدایت‌الله طاهری که نزدیک به ۱۰ سال پیش بسته شده بود، طاهری تعهد کرده بود «که شبکه‌ی آب‌رسانی آسیابینی را به صورت اساسی» آماده کرده و تا هنگامی که آب دولتی در این منطقه جریان پیدا کند، شبکه‌ی آب‌رسانی را به صورت منظم اداره کرده و از هیچ گونه هم‌کاری با مردم، خودداری نکند.
طاهری در شروع قرارداد برای حفر چاه و ایجاد شبکه‌ی آب‌رسانی، از هر خانواده، ۱۲ هزار افغانی گرفته بود.
همچنین شرکت آب‌رسانی متعلق به طاهری، ماهانه قیمت مصرف آب را نیز بر اساس هر مترمکعب، ۶۰ افغانی مطابق به قیمت دیگر شبکه‌های آب‌رسانی‌های در شهر کابل از مردم می‌گیرد. به گفته‌ی باشندگان آسیابینی، اکنون طاهری، پول اضافی و خارج از قرارداد و افزون بر قیمت آب مصرفی از هر خانواده می‌خواهد. باشندگان منطقه، در برابر این خواست شرکت مقاومت کرده و به همین دلیل مالک شرکت آب‌رسانی نیز از دادن آب به مردم سر باز می‌زند.
به گفته‌ی باشندگان آسیابینی، نزدیک به چهار هزار مشترک در این منطقه وجود دارد.
بشردوست ورسی، یکی از باشندگان آسیابینی، به جاده‌ی ابریشم می‌گوید: «مالک شرکت آب‌رسانی می‌خواهد از درماندگی و ناچاری مردم استفاده کند و ادعا می‌کند که از مدت قرارداد ۱۰ سال می‌گذرد و اکنون، هر خانواده، باید بیست هزار افغانی بپردازد؛ در حالی که در قرارداد، او تعهد کرده تا زمانی که آب دولتی وصل نشود، باید به مردم آب بدهد.» ورسی، می‌افزاید که مالک شرکت، «می‌خواهد مردم را آزار بدهد و مردم هم عاجز اند و هیچ جای، نمی‌توانند صدای خود را بکشند.»
باشندگان آسیابینی، می‌گویند که به دلیل خواست‌های خلاف قرارداد از سوی شرکت آب‌رسانی، بارها به حکومت شکایت کرده اند؛ اما هنوز به مشکل آن‌ها توجه نشده است. آن‌ها می‌گویند که حکومت مالک شرکت آب‌رسانی را بازداشت می‌کند؛ اما او با توجه به نفوذ، ثروت و قدرتی که دارد، به نحوی خود را آزاد می‌کند.
باشندگان آسیابینی، با توجه به مشکلات کم‌آبی و سوء‌استفاده‌ی شرکت آب‌رسانی، تا به حال چندن بار اعتراض کرده اند؛ اما، به خواست آن‌ها از سوی حکومت رسیدگی نشده است.
در ادامه‌ی تلاش‌های ناکام باشندگان آسیابینی برای دست‌رسی به آب آشامیدنی، آن‌ها با انتشار قطع‌نامه‌ای، خواهان توجه طالبان به مشکل شان شده اند. آن‌ها از این گروه، می‌خواهند که فعالیت‌های شبکه‌ی آب‌رسانی شرکت فعلی، باید متوقف شود تا مردم با شرکت دیگری قرارداد بندند. در قطع‌نامه آمده است: «سیستم آب‌رسانی، از پول مردم ساخته شده و طاهری [طرف قرارداد] ادعای مالکیت کرده نمی‌تواند. مردم مخیر است، تأسیساتی که از پول شخصی شان ساخته شده [را] تصرف کنند.»
باشندگان آسیابینی، می‌گویند که طاهری حتا برای حفر چاه‌های دیگر در محل نیز، مخالفت کرده و مانع آن می‌شود. در قطع‌نامه آمده که طاهری، مانع دیر شبکه‌های نیز می‌شود که بخواهد برای مردم آب توزیع کند. «مسجد قهرمانان عاشورا، یک نهاد خیر چاه عمیق حفر می‌نمود که افراد طاهری، نهاد را منصرف نمود.» بر اساس این قطع‌نامه، طاهری در جلسه‌ای با موسفیدان، از هر حویلی ۲۰ هزار افغانی برای حفر چاه‌های جدید تقاضا کرده است؛ در حالی که به گفته‌ی مردم، چاهای اطراف آب‌رسانی؛ مانند «چاه مسجد نبوت»، «چاه‌های سرپل کمپنی» و «چاه‌های سرای‌ها» مملو از آب بوده و برای مردم آب توزیع می‌کند.» به گفته‌ی مردم «ادعای طاهری که چاهایم آب ندارد دروغ است.»
در قطع‌نامه، باشندگان آسیابینی، خواهان بستن قرارداد با یک شرکت آب‌رسانی جدید استند که بتواند، نیاز به آب آشامیدنی آن‌ها را رفع کرده و مشکلات شان به صورت اساسی حل شود.
باشندگان کابل از چند سال به این سو، با مشکل کم‌آبی روبه‌رو استند که روند عادی زندگی را برای هزاران باشنده‌ی این ولایت دشوار کرده است.
نبود زیرساخت‌های ذخیره‌ی آب، مشکل در کنترل منابع آبی و توزیع آب، از اساسی‌ترین عامل‌های محدودیت دست‌رسی به آب آشامیدنی در افغانستان است؛ در حالی که این کشور، به دلیل داشتن موقعیت کوهستانی، یکی از بزرگ‌ترین ذخایر آب شیرین در منطقه را دارد و سالانه، صدها میلیارد مترمکعب آب از طریق رودخانه‌ها به کشورهای هم‌سایه سرازیر می‌شود.
نظر بدهید