جنگجویان را که ایران به سوریه می‌فرستد، فعلا مایه نگرانی دولت افغانستان شده‌اند

نجیبه زرتشت

منبع: نیورک تایمز
گزارشگران: مجیب مشعل و فاطمه فیضی
برگردان: نجیبه زرتشت
دولت ایران هزاران شیعه افغان را آموزش داده و به عنوان نیروی تهاجمی در خط مقدم در جنک فرقه‌ای سوریه اعزام نموده‌است. افغان‌های عضو لشکر فاطمیون یک نشان را که در بردارنده کلمات تمجیدآمیزاست، از طرف رهبر ایران به‌عنوان نشان افتخار روی شانه‌های شان می‌پوشند.
حالا یکی از موضوعات مورد بحث مقامات رسمی کشور‌ افغانستان این موضوع است که این جنگجویان بعد از برگشت به وطن چه خواهند کرد؟ مقامات رسمی نگرانند که مبادا افغانستان تبدیل به میدان بزرگ جنگ نیابتی میان ایران و عربستان سعودی شود.
رحمت الله نبیل ریس پشین امینت ملی افغانستان می‌گوید «این پرسسش مطرح است زمانی‌که جنگ سوریه به پایان برسد چه اتفاق برای افغان‌های فاطمی خواهد افتاد؟ بیم آن می‌رود که رقابت‌ها و دشمنی‌های منطقوی بین ایران و عربستان سعودی دامن گیر افغانیستان نیز شود. من فکرمی‌کنم این رویا روی قبلا در افغانستان آغاز شده‌است.»
دلایل برای این نگرانی‌ها وجود دارد: ۱- اختلاف تاریخی فرقه‌ای که در گذشته افغانستان رابسوی جنگ‌های ویران کننده داخلی کشاند. ۲- افزایش حملات مرگ‌بار بر اقلیت مذهبی شیعه که بیش‌تر از طرف گروه‌های سنی افراطی وفا دار به دولت اسلامی انجام می‌شوند.
حمله‌ها بر شیعیان افغانستان توسط رسانه‌های ایران بصورت وسیع تحت پوشش خبری و تبلیغاتی قرار داده می‌شود. یکی از جنگجویان فاطمیون که سه ماقبل از جنگ سوریه برگشته می‌گوید: خشونت علیه شیعه‌ها در افغانستان یکی از موضوعات است که بصورت مکرر توسط فرماندهان سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی یاد آوری می‌شود.
تعدادی از جنگجویان افغان به خانه‌های شان در یکاولنگ برگشته‌اند. یکاولنگ قریه واقع در ولایت بامیان است. جایکه طالبان سال ۲۰۰۱ بیش‌تر از ۳۰۰ تن از مردم شیعه را قتل عام کرده بودند.
جنگجوی دیگری که قبل از رفتن به سوریه مدت ۲۰ سال به‌عنوان مهاجر در ایران زندگی نموده می‌گوید: فرمانده گروه ما همیشه می‌گفت شما یک روز در کشور خود از خود دفاع خواهید کرد. او همچان می گوید که وی بعد از دیدن ویدوی که در آن جنگجویان داعش با سران بریده فوتبال بازی می‌کرد داوطلب شده تا به سوریه برود.
ایران در رابطه به افغانستان از مدت‌ها بدین سو بیش‌تر متکی برقدرت نامری خود نسبت به قدرت نظامی بوده‌است. از اینرو از تاثیرات فرهنگی، دینی، و اقتصادی خود بالای ولایت‌های غربی و سرحدی افغانستان استفاده می‌کند.
مقامات رسمی افغانستان و آمریکاه می‌گویند: اگرچند ایران از موجودیت نیروهای آمریکای در سرحدات خود می‌رنجید با آنهم تقریبا از حکومت ایجاد شده توسط امریکای‌ها در کابل، بخاطری انتخاب ثبات بر اغتشاش حمایت کردند. اما زمانی که جنگ در افغانستان به دهه دوم کشانده شد و ثبات دولت مرکزی کم کم زیرسوال رفت، ایران با هم دست شدن با طالبان که از نظرایدولوژیکی دشمن دیرینه محسوب می‌شد، بازی جدید را روی دست گرفت.
مقامات رسمی افغانستان می‌گوید: اگرچند آنها تاهنوز کدام سند موثق را در دست ندارند که نشان بدهد ایران بصورت فعالانه ومستقیما جنگویان فاطمیون را دوباره صف آرای کرده باشد، اما تهداب این کار گذاشته شده‌است. بیانه‌های فرمانده نظامی ایران و استفاده از مهاجرین افغانستان به‌عنوان جنگجو در کشمکش‌های مختلف منطقوی نشان میدهد که ایران شیعه‌های افغانتستان را به عنوان یک پوتانسیل نظامی برای درگیری های آینده می بیند.
معاون فرمانده ارشد نیروی قدس اخیرا خطاب به‌جنگجویان افغانی گفته است: موضوع سوریه گام کوچگ برای رسیدن به هدف اصلی می باشد. او همچان با یک رسانه محلی ایران گفته است «فاطمیون یک فرهنگ جدید است- اجماع از مردان شجاع که برای دفاع از ارزش‌های اسلامی هیچ‌گونه مرز و حدی را نمی‌شناسند»
جنگ در یمن یکی از نشانه‌های است که نشان می‌دهد افغان‌ها تاچه حد به عمق دشمنی‌های دوجانبه ایران- عربستان کشانده شده‌اند. به گفته سه تن از مقامات ارشد کشور افغانستان، تنها ایران نیست که یک گروه از لشکر فاطمیون را فرستاده‌است تا از مرز سوریه عبور نموده و در یمن بجنگند، بلکه دست کم ۱۰۰۰ نفر مهاجر سنی افغان از کمپ‌های پاکستان اعزام شده‌اند تا از طرف عربستان در سوریه بجنگند.
ایران اقلیت مذهبی شیعه را در جریان جنگ‌های داخلی افغانستان حمایت کرده بود. به همین خاطر بعضی از آنها حتی به عراق رفته بودند تا از طرف ایران علیه صدام حسین بجنگند. هم چنین به لبنان رفته بودند تا در برابر تاخت و تاز اسرایل ایستادگی کنند.
اکثریت جنگجویان افغان از میان مهاجرین افغان و یا کارگران که «جواز» کارندارند و بصورت غیرقانونی کار میکند انتخاب می‌شوند. آنان ماهانه ۶۰۰$ّ دریافت می‌کنند. به آنان وعده داده می‌شود که بعد از سپری نمودن یک دوره سه ماهه جنگ، جواز کار برای شان داده خواهد شد.
مهاجرین زود فهمیدنند که اعانه جنگ بصورت یک دام (تله) طرح شده‌است: زیرا جوازکار باید هرسال تمدید شود. این به این معنا است که مهاجرین باید هرسال سه ماه در سوریه بجنگند تا دوباره جواز کار به دست آورند.
یکی از جنگجویان گروه فاطمیون که به کابل برگشته و با نام مستعار زندگی می‌کند می‌گوید «این جا من هم از دولت می‌ترسم هم از داعش. اگر به سوریه برنگردم پاسپورت ایرانی‌ام نیز می‌سوزد»
به گفته مقامات افغانستان پولیس ایران هر روز سخت گیری‌را بالای مهاجرین غیرقانونی افغان شدیدترمی‌کند. مهاجرین را به مدت ۲۰۰ روز بازداشت نموده و بعد به «دیپورت سنترها» می‌فرستند. در آنجا افسران نظامی ایران گزینه دیگر را به مهاجرین پیشکش می کنند و آن رفتن به سوریه است.
یکی از جنگجویان قبلی بنام جاوید، باشنده یکاولنگ که بعد از برگشت به کشور به اردوی ملی افغانستان پیوسته است و می گوید: او را که مشغول کارکردن در ساختمان بوده بازداشت نموده و به اردوگاه فرستاده بودند. در آنجا به آنها گفته بودند «شما از افغانستان به این جا می‌آید تا که پول بدست بیاورید. لذا ما به شما دو گزینه میدهیم ۱- به شما پول می‌دهیم به سوریه بروید ۲- به کشورتان برگردید.» جاوید یکی از شصت نفر بوده که از میان دوصد نفر، رفتن به سوریه را انتخاب کرده بود.
تلقین و تشویق فکری یک از مهم‌ترین روش برای جذب جنگجویان سوریه می‌باشد. به آنها گفته می شود جنگ سوریه دفاع از مقدس ترین مکان شیعه‌ها است. به طور نمونه یکی از جنگجویان بنام عباس گفته است «هدف وی از جنگ درسوریه دفاع از مکان مقدس بوده‌است.» او همچنان می‌گوید گروه‌های ۳۰۰ نفری به جنگ می‌روند و۶۰ نفر برمی‌گردند. سایرجنگجویان هم چنان آمار تلفات را سنگین گزارش داده‌اند. یکی دیگر از جنگجویان گفته «۱۵ نفراز دوستانش در اولین شب رسیدنش در سوریه در خط مقدم جنگ کشته شدند»
جاوید گفته است «ایرانی‌ها به ما می‌گویند شما از زیارت زینب دفاع می‌کنید. این یک واقعیت است و ما به دفاع از دین و مذهب خود باور داریم اما وقتی به این جامی‌رسیم می‌فهمیم که ما را بخاطری قدرت به کشتارگاه آورده‌اند. او می‌گوید حتا روزهای بوده‌است ما ۴۵ تن از هم گروه‌های خود را از دست داده‌ایم.»