کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان دو هفته قبل گزارش سالانه تلفات افراد ملکی و نظامی را منشتر کرد. این گزارش نشان میدهد که طی سال ۲۰۲۰ میلادی به تعداد ۸۵۰۰ تن از افراد ملکی کشته و زخمی شدهاند که از این میان ۲۹۵۸ تن جان باخته و ۵۵۴۲ تن دیگر زخمی شدهاند.
کمیسیون مستقل حقوق گفته است که در سال ۲۰۲۰ میلادی، در جمع ۸۵۰۰ تن قربانی، ۵۵۳۹ مرد، ۸۴۷ زن و ۲۰۱۹ طفل شامل است، اما به گفته این کمیسوین جنسیت ۹۵ تن از کشتهو زخمیشدگان، تشخیص نشده است.
یافتههای کمیسیون نشان میدهد که در سال ۲۰۲۰ میلادی، بهگونهی میانگین، درهر شبانهروز، ۸ تن از افراد ملکی کشته و ۱۵ تن دیگر زخمی شدهاند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر گفته است که در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۴۵۶۷ تن از افراد ملکی، به اثر حملات گروه طالبان کشته و زخمی شدهاند که شامل ۱۵۲۳ تن کشته و ۳۰۴۴ تن زخمی است.
طبق یافتههای کمیسیون حقوق بشر در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۴۰۳ تن از افراد ملکی، در نتیجهی حملات گروه داعش، کشته و زخمی شدهاند که دربرگیرندهی ۱۶۰ تن کشته و ۲۴۳ تن زخمی است.
در همینحال کمیسیون مستقل حقوق بشر گفته است که در سال ۲۰۲۰ میلادی به ۱۲۴۹ تن توسط نیروهای حکومتی و حامیان بینالمللیشان کشته و زخمی میرسد که ۳۸۶ تن کشته و ۸۶۳ تن زخمی را دربرمیگیرد.
یافتههای کمیسیون مستقل حقوقبشر افغانستان نشان میدهد که در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۵۳ درصد توسط گروه طالبان، ۱۵ درصد توسط نیروهای حکومتی و حامیان بینالمللی دولت افغانستان و ۵ درصد توسط گروه داعش صورت گرفته است.
این کمیسیون همچنان گفته که عامل ۲۵ درصد تلفات افراد ملکی نامعلوم است و ۲ درصد تلفات، در اثر راکتپراکنی نیروهای پاکستانی در ولایتهای کنر، خوست، پکتیکا و کندهار صورت گرفتهاست.
کمیسوین مستقل حقوق بشر گفته است که شیوهها و روشهای مورد استفادهی طرفهای درگیر، شامل ماینها و مواد منفجره، ترور و قتلهای هدفمند، حملات راکتی، حملات پیچیدی انتحاری، درگیریهای زمینی و حملات هوایی، ماینهای فشاریِ کنار جاده، مغناطسی و خود ساخته بوده است که باعث بیشترین میزان تلفات افراد ملکی در کشور شده است.
حمله به تاسیاست عامه و خصوصی
کمیسیون مستقل حقوق بشر بر اساس یافتههای دفاتر ساحهای و ولایتیاش گفته است که در سال ۲۰۲۰ میلادی، خسارات زیر، به تأسیسات عامه و خصوصی وارد شده است:«به تعداد ۱۵۱ باب مکتب، از اثر جنگها در سطح کشور، قسماً تخریب و خسارهمند شده است، به تعداد ۹ باب مکتب، توسط مخالفان مسلح دولت و افراد نامعلوم، در نقاط مختلف کشور حریق شده است، ۱۷ باب مکتب، توسط دولت و ۷ باب مکتب توسط طالبان، مبدل به پایگاه نظامی شده و در معرض خطر قرار گرفته است و ۳۱ باب مکتب نیز، تحت تهدید امنیتی قرار دارد و در فاصلههای نزدیک به مکاتب متذکره، پایگاههای نظامی ساخته شده است، به تعداد ۱۰۶ باب کلینیک و شفاخانه، از اثرجنگها زیانمند گردیده، ۲ باب کلینیک از سوی دولت مبدل به پایگاه نظامی شده و ۱۹ باب کلینیک دیگر، زیر تهدید امنیتی قرار دارد، در سال ۲۰۲۰ میلادی، به تعداد ۴ پایهی برق توسط طالبان، ۵ پایه توسط عاملان نامعلوم، ۲ پایهی برق و ۴۰ کیلومتر کیبل انتقال برق، در نتیجهی جنگ میان طالبان و نیروهای دولتی تخریب شده است، که قیمت مجموعی تحریبات یادشده به ۵۱۱۰۰۰۰۰ افغانی، تخمین میشود، به تعداد ۲۵۷ پایه پل و پلچک، از اثر جنگها تخریب شده است، ۱۱۱ کیلومتر سرک قیر، در ولایات مختلف، توسط تعدادی از گروپهای مسلح طالبان، بهشکل عمدی و به اثر انفجار ماینهای تعبیه شده، تخریب شده است و به تعداد ۷ پایهی آنتن شبکههای مخابراتی خصوصی و دولتی، توسط مخالفان مسلح دولت، تخریب شده است».
حمله بر خبرنگاران
در سال ۲۰۲۰ و با آغاز مذاکرات صلح در دوحه تلفات خبرنگاران و فعالین مدنی و مدافعین حقوق بشر افزایش یافته است که یافتههای کمیسیون مستقل حقوقبشر تنها «در ۲۰ روز اخیر سال ۲۰۲۰ میلادی، بهتعداد ۶ خبرنگار و فعال جامعهی مدنی، مورد حمله قرار گرفته و جان باختهاند».
کمیسوین حقوق بشر همچنان گفته است که «در ۱۲ سال اخیر (از آغاز سال ۲۰۰۹ تا ختم ۲۰۲۰ میلادی)، مجموعاً ۹۳۴۹۲ تن از افراد ملکی، بهشمول زنان و کودکان، کشته و زخمی شدهاند، که از این میان، ۳۱۴۲۵ تن کشته و ۶۲۰۶۷ تن زخمی شدهاند».
کمیسیون مستقل حقوق بشر در حالی گزارش سالانهی تلفات افراد ملکی در افغانستان را منتشر کرده است که دور دوم گفتگوهای صلح با طالبان در قطر با شکست مواجه شده و این گروه تروریستی سفرهای منطقویشان را آغاز کردهاند.
در همین حال زمزمهی تشکیل حکومت موقت نیز به گوشسیاسیون ارگ میرسد که اخیرا صدای منسوب به دکتر محمد امین احمدی مبنی بر تشکیل حکومت موقت در فضای مجازی نشر شده است.
واقعیت تلخ اما این است که هیچ کسی صدای قربانیان جنگ را در گفتگوهای صلح مطرح نمیکند که توسط گروه تروریستی طالبان کشته و زخمی شدهاند. اعضای هیئت مذاکره کننده حکومت از مردم افغانستان نمایندگی میکند و به جای مطرح کردن مسایل سیاسی، بایستی صدای قربانیان جنگ را در گفتگوهای صلح بلند کنند.
Add Comment