جاده‌ی ابریشم: طارق احمد، معاون وزیر خارجه‌ی بریتانیا در امور جنوب آسیا، می‌گوید که وضعیت هزاره‌ها در افغانستان را زیر نظر دارد.
او در نامه‌ا‌ی به لرد آلتون، عضو مجلس اعیان بریتانیا، گفته است: «ما از نزدیک وضعیت مردم هزاره و سایر اقلیت‌های قومی و مذهبی که مدت‌ها است در افغانستان با حملات و تبعیض روبه‌رو بوده‌اند را رصد می‌کنیم.»
معاون وزیر خارجه‌ی بریتانیا، کشتارهای سیستماتیک و کوچ‌های اجباری هزاره‌ها را در افغانستان محکوم کرده و از درخواست سازمان ملل متحد برای تحقیق و پاسخ‌گویی عاملان آن حمایت کرده است.
طارق احمد، گفته که بریتانیا از راه‌های دیپلماتیک طالبان را زیر فشار قرار می‌دهد تا حقوق همه شهروندان افغانستان به ویژه اقلیت‌های قومی و مذهبی را رعایت کنند. او، گفته است دیپلمات‌های بریتانیایی در سفر اخیر خود در کابل، این موضوع را با مقام‌های طالبان در میان گذاشته است.
طارق احمد، تأکید کرده که بریتانیا طالبان را تشویق می‌کند که از طریق گفت‌وگو با مجموعه‌های مختلف از شهروندان افغانستان، زمینه را برای تشکیل حکومت فراگیر در کشور فراهم کنند.
این در حالی است که هزاره‌ها در افغانستان زیر کنترل طالبان، دشوارترین شرایط را سپری می‌کنند و در دو سال گذشته، مورد حمله‌های هدف‌مند زیادی قرار گرفته اند که در هفته‌های اخیر، به شکل چشم‌گیری افزایش یافته است.
در هفته‌ی گذشته، دشت‌‌برچی شهر کابل هدف دو حمله‌ی تروریستی قرار گرفت که در نتیجه‌ی آن، ده‌ها تن کشته و زخمی شدند.
اضافه بر حمله‌های تروریستی، هجوم کوچی‌ها و پشتون‌ها در مناطق هزاره‌نشین و ادعای مالکیت بر زمین آن‌ها، از چالش‌های دیگری است که هزاره‌ها در افغانستان زیر تسلط طالبان با آن مواجه‌اند.
کوچی‌ها و پشتون‌ها در دو سال گذشته، در ولایت‌های مختلف از جمله بامیان، بلخ، غور، میدان‌وردک، غزنی، دایکندی و ارزگان، بر زمین‌های هزاره‌ها که بیش‌تر از ۳۰ الی ۵۰ سال مالک آن بوده و سندهای معتبر نیز دارند، ادعای مالکیت کرده و با حمایت همه‌جانبه‌ی طالبان، یا زمین‌ها را از مردم محلی تصاحب کرده یا هم قیمت آن را از آن‌ها اخذ کرده‌اند.
در تازه‌ترین مورد، شماری از کوچی‌ها و پشتون‌ها در منطقه‌ی کندیر ولسوالی گیزاب ارزگان، بر زمین هزاره‌ها ادعای مالکیت کرده و با حمایت دادگاه‌های طالبان، مردم بومی هزاره را به پرداخت ۳۰ میلیون افغانی وادار کرده‌اند. رسانه‌ها گزارش داده که در این مورد، کوچی‌ها و پشتون‌های مدعی، هیچ سند معتبری ندارند و با این که هزاره‌ها از دهه‌ها به این سو مالک این زمین‌ها بوده و آن را از پدران شان به ارث برده‌اند، اما اکنون وادار شده‌اند تا برای ماندن روی زمین‌های خود، قیمت آن را بپردازند.
نظر بدهید