جاده‌ی ابریشم: در هفتم جون سال روان، نمایشگاهی در دانشگاه ارنست بوش آلمان با اشتراک هشت هنرمند زن از افغانستان برگزار شد.
برنامه‌هایی مانند نمایش تابلوهای نقاشی، نمایش فیلم، اجرای تیاتر و خوانش داستان کوتاه از وضعیت زنان در افغانستان، در این نمایشگاه گنجانیده شده بود.
معصومه عادل، هنرمند زن، با الگویی از آبی میرزا و معرفی او، در این نمایشگاه اشتراک کرده بود.
خانم عادل، ضمن نمایش یکی از فیلم‌هایش و خوانش یک داستان کوتاه با ساخت الگویی از آبی میرزا و تابلویی از زندگی‌نامه‌ی او، بخشی از نمایشگاه را برای معرفی زنان هزاره به ویژه آبی میرزا اختصاص داده بود.
عادل می‌گوید که کوشش کرده تا با ساختن الگویی از آبی میرزا که به چهره‌اش شباهت دارد و همین طور نوع پوشش محلی مرسوم در زادگاه آبی میرزا، برای معرفی این زن آوازخوان هزاره و حفظ و معرفی فرهنگ محلی هزاره‌ها، کاری کرده باشد.
معصومه عادل، می‌گوید که در زندگی آبی میرزا، حاشیه‌ها و ابهام‌های زیادی وجود دارد؛ اما به رغم این حاشیه‌ها، آبی میرزا هم‌چنان برای مردم هزاره جایگاه خاصی دارد و «زندگی او برای حاضرین در این نمایشگاه نیز، پرجذبه بود.»
عادل می گوید که وفات آبی میرزا با انفجار خونین در جنبش روشنایی هم‌زمان شد و به این لحاظ، زیاد به او پرداخته نشد. «همان طور که زندگی او در انزوا گذشت، مرگ او نیز با سکوت هم‌راهی شد.»
آبی میرزا از نخستین زنان آوازخوان هزاره بود که پس از عمری زیستن در انزوا، در تابستان ۱۳۹۵ از جهان رفت. او از ولسوالی مالستان غزنی بود و سبک موسیقی محلی مالستانی با آوازخوانی‌های او به شهرت رسید و در میان هزاره‌ها فراگیر شد.
نظر بدهید