زنان معترض در کابل با راه‌اندازی یک کارزار در برابر پیشنهاد سازمان ملل مبنی بر «گفت‌وگوی مستقیم» طالبان با زنان افغانستان اعتراض کردند.
این زنان با ضبط و منتشرکردن ویدیوها، خواهان لغو هرچه زودتر این پیشنهاد سازمان ملل شدند.
به باور آنان حکومت طالبان بر مردم افغانستان فاقد اعتبار ملی و بین‌المللی است.
این اعتراض‌ها درحالی صورت می‌گیرد که سازمان ملل متحد چند روز پیش گفته بود که باید طالبان با زنان افغانستان به گونه‌ی مستقیم گفت‌وگو کنند.
این بانوان همچنان با انتشار اعلامیه‌ای گفته‌اند که طالبان به هیچ‌کدام از ارزش‌های بشری باورمند نیستند و حذف زنان از تمام تشکیلات (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و تحصیلی) نخستین و مهم‌ترین برنامه و هدف شان بود، عکس آوازه‌ها، رژیم مستبد طالب نیز با مرور زمان ثابت کرد که از گذشته، بنیادگراتر و در اجرای اعمال ضد بشری‌شان افراطی‌تر و ظالمانه‌تر عمل می‌کنند.
در این اعلامیه آمده:«برای هیچ فرد (حقیقی و حقوقی) این اجازه را نمی‌دهیم، که به نام نشست و گفتگو با طالبان، سرنوشت بیش از پنجاه فیصد نفوس افغانستان را به بازی بگیرد.»
به گفته‌ی آنان:‹‹با در نظر داشت عواقب خطرناک تعامل با طالبان، مرور بر حاکمیت قبلی و استفاده این گروه از خاک و امکانات افغانستان، علیه امنیت جهانی، از هرگونه احتمال رسمیت‌دهی کشورها، برای طالبان، به وسیله گفت‌وگو و از راه سیاسی-دیپلماسی، جلوگیری صورت بگیرد.»
هدا خموش، یک‌تن از زنان معترض درگفت‌وگو با جاده ابریشم می‌گوید:«این کارزار در اعتراض به تصمیم سازمان ملل متحد راه‌اندازی شده است که خواهان برگزاری برنامه گفت‌وگوی زنان افغانستان با طالبان شده بود.»
به گفته‌ی او در نشست طالبان که همزمان با این پیشنهاد سازمان ملل بود، ضمن این‌که هیچ زنی حضور نداشت، هیچ طرح و برنامه‌ای در خصوص زنان و حضور آن در جامعه و سیاست نداشتند.
طالبان در یک نشست بزرگ سه‌روزه در مورد کسب مشروعیت و اعتبار ملی شان و بین‌المللی سخن گفتند اما هیچ سخن مهمی در خصوص حقوق زنان نگفتند و تنها دو مولوی از حق آموزش زنان حمایت کردند.
نظر بدهید