سه سال از حمله بر مرکز آموزشی کوثر دانش در غرب کابل می‌گذرد، اما خاطره‌های شوم و اثرهای مخرب آن هرگز از ذهن آن‌هایی که در این رویداد آسیب دیده اند، محو نشده است. یکی از زخمیان این رویداد، علی تابش است که هنوز با ناخوشی‌های این رویداد زندگی می‌کند. هنگام انفجار، ده چره به شکم، ران‌ها و پاهایش برخورد می‌کند؛ زخم‌هایی که او را زیر تیغ جراحی می‌برد. او چند عمل را پشت سر می‌گذارد و حالت جسمی‌اش بهبود پیدا می‌کند. او علی تابش نام دارد و در هنگام حمله بر مرکز آموزشی کوثر دانش، در حال بیرون‌شدن از ساختمان این مرکز بود. پس از این رویداد، او هرگز نتوانست ذهنش را برای خواندن و روبه‌روشدن با کتاب و قلم قناعت بدهد. به گفته‌ی پدرش، پس از این تجربه‌ی تلخ، زندگی او دگرگون شده و خودش نیز همیشه کم‌حوصله و مضطرب است و در برابر زندگی، انگیزه‌اش را از دست داده است. در حالی که سه سال می‌شود علی از مکتب فارغ شده، اما هرگز نخواست در کانکور شرکت کند؛ در حالی که در سال آخر دانش‌آموزی‌اش و پیش از این که در رویداد خونین کوثر دانش، زخم بخورد، برای شوقی که به راه‌یافتن به دانشگاه داشت، بیش‌تر ساعت‌های شبانه‌روزش را با خواندن و نوشتن سرگرم بود. علی، هنوز شوک پس از حادثه را با خود دارد و می‌گوید که همیشه از این هراس دارد که بار دیگر مکان تحصیلی‌اش مورد حمله قرار بگیرد و بار دیگر آن سناریو برایش تکرار شود؛ چیزی که باعث شده او از ادامه‌ی درست‌هایش دست بردارد. با این حال، او هنوز آرزوی آموختن و فراگیری دانش را دارد؛ اما دوست دارد در سرزمینی که مردم به دلیل آموختن کشته نمی‌شوند، به فراگیری دانش بپردازد.
در حمله‌ی انتحاری به مرکز آموزشی کوثر دانش که ۰۴:۳۰ عصر سه‌ی عقرب ۱۳۹۹ رخ داد، دست‌کم ۳۶ تن جان باختند و ۷۲ تن دیگر زخم برداشت. طارق آرین، سخن‌گوی وزارت داخله‌‌ی آن زمان اما، چند ساعت پس از رویداد، شمار کشته‌شدگان را ۱۰ تن و زخمیان را ۲۰ تن اعلام کرده بود.
مهاجم پیش از این که به داخل مرکز برسد، توسط نگه‌بانان شناسایی می‌شود و به همین دلیل، بمب دست‌داشته‌اش را منفجر می‌کند. این رویداد زمانی شکل گرفت که دانش‌آموزان مرکز آموزشی کوثر دانش، از صنف‌های درسی شان بیرون شده و می‌خواستند به خانه بروند.
حکومت پیشین، طالبان را عامل این حمله اعلام کرده بود؛ اما آن‌ها هر گونه دست‌داشتن در این حمله را رد کرده اند، تا این که داعش مسئولیت آن را به عهده گرفت.
در فهرستی که از قربانیان این رویداد توسط مدیریت مرکز آموزشی کوثر دانش تهیه شده، دیده می‌شود که بیش‌تر قربانیان، دانش‌آموز پسر این مرکز بودند که از ۱۶ تا ۲۲ سال داشتند. جان‌باختگان این رویداد، در تپه‌ی دانایی به خاک سپرده شدند. زخمی‌ها در شفاخانه‌های علی‌جناح، امام‌زمان، استقلال، ایمرجنسی، فردوس، عالمی، وطن، بهار صحت، امنیت و شمار دیگر شفاخانه‌ها و کلینیک‌ها منتقل شده بودند و آن‌هایی که زخم‌های سطحی‌تری برداشته بودند، زودتر مرخص شدند و آن‌هایی که زخم‌های عمیقی‌تری داشتند دیرتر به خانه‌های شان برگشتند و شمار دیگر در نخستین لحظات در شفاخانه جان باختند. در این میان، شماری از زخمیان رویداد، پس از بهبودی، دوباره به محیط آموزشی برگشته و برای رسیدن به آرزوهای شان تلاش کردند. سیما، یکی از این‌ها است که در این رویداد از ناحیه‌ی کمر زخمی شدیدی برداشته بود. او، توانسته پیامدهای این رویداد را در خودش بکشد و به تحصیل در بیرون از افغانستان ادامه بدهد. سیما، اکنون دانش‌جوی سال دوم حقوق در یکی از دانشگاه‌های بنگله‌دیش است.
مرکز آموزشی «کوثر دانش» یکی از مراکز آمادگی کانکور در غرب کابل بود که دانش‌آموزان ممتاز زیادی از این طریق به دانشگاه‌های مختلف کشور راه یافته اند. این مرکز یک بار در حوت ۱۳۹۶ نیز، هدف حمله قرار گرفته بود که در آن، فرد مهاجم با انفجار بمب‌دستی هم‌راهش که آماده پرتاب بود کشته شد.
این تنها مرکز آموزشی کوثر دانش نیست که هدف حمله‌ی تروریستی قرار گرفته و دانش‌آموزان آن، کشته و زخمی شوند. در بیش از دو دهه‌ی گذشته، مرکزهای آموزشی زیادی در غرب شهر کابل و برخی از گردهم‌آیی‌های شیعیان افغانستان، مورد حمله قرار گرفته و دانش‌آموزان دختر و پسر زیادی در آن جان باخته و زخم برداشته اند. در ۱۳۹۷ در حمله بر مرکز آموزشی موعود، نزدیک به ۵۰ نوجوان کشته شده و ۶۷ تن زخم برداشت. در حمله‌ی دیگری که بر مکتب سیدالشهدا انجام شد، نزدیک به ۱۰۰ دانش‌آموز دختر کشته و ۱۶۰ تن دیگر شان زخم برداشتند. در حمله‌ای که بر مرکز آموزشی کاج در هشت میزان ۱۴۰۱ انجام شد، حدود ۵۸ تن کشته و ۱۲۶ تن دیگر زخم برداشت که بیش‌تر آن‌ها دانش‌آموزان دختر بودند که کم‌تر از ۲۰ سال داشتند. پس از این، در حمله‌های دیگری بر مسجد شیعیان در بغلان و در آخرین مورد، ورزشگاه ملت در دشت‌برچی شهر کابل مورد حمله قرار گرفت که ده‌ها کشته و زخمی بر جا گذاشت.
نظر بدهید