منابع از کابل خبر می‌دهند که در یک اقدام بی‌پیشینه، ده‌ها داماد جشن دسته‌جمعی دامادی برگزار کردند.
این رویداد از آن جهت بی‌پیشینه است چون که برای اولین‌بار در کابل پایتخت «جشن دامادی» برگزار می‌شود، آن هم به صورت گروهی.
گفته می‌شود که در این جشن نسبتا باشکوه، دامادها لباس افغانی پوشیده و واسکت چرمه زرد را روی آن آویزان کرده بودند. پیش روی آنها کیگ‌های سه چهار منزله روی میز جاخوش کرده بودند.
یکی از حضار که دهنش از تعجب مثل تونل سالنگ وامانده بود، هرچه اطرافش را نگریست به جزو از مردان حاضر در مجلس، هیچ زنی را ندید. باز به یاد آورد که جشن دامادی است و نه عروسی.
در جشن عروسی است که مردان و زنان شرکت می‌کنند، شاه، شاه‌والا دارد و عروس ساقدوش اما در جشن دامادی هیچ کدام نیست. در جشن دامادی به جای شاه‌والا چند شکمبه طالب حضور دارند.
یکی از آنها منبر رفت و به حضار گفت: «په قرآن، په خدای که همی خوب جشم است. ما همو جشمه خوش داری که ده او بچا زیاد می‌باشه و هر کدامش یک کمپل هم داشته باشه.»
خبرنگار زبردست ما از یکی از دامادهای دیکور شده در تالار پرسید که چطور و چگونه به این جشن شرکت کرده است. او گفت: «ما خبر نیستی، ما ره آوردند که اینجه جشن است و ده هزار روپیه هم میتن، یالی سر ما سخنرانی کرده روان استند.»
مردم کابل که گوش‌هایشان به شنیدن آهنگ «آهسته برو» در محافل عروسی عادت دارد حالا اما گیج شده‌اند که برای محافل دامادی چه اثر هنری خلق کنند تا ماندگار شود.
نظر بدهید