اشاره: جاغوری یکی از ولسوالی‌های هژده‌گانه‌ی ولایت غزنی است که دو بازار نسبتن بزرگ عمومی دارد؛ بازارهای غُجور و سنگ‌ماشه. در بازارهای این ولسوالی حضور زنان فروشنده و صنعت‌کار در آن چشم‌گیر است و دختران و زنان دواخانه‌دار، کتاب‌دار، فروشنده و راننده در آن دیده می‌شود. برخی از زنان این ولسوالی که در مکتب‌ها معلم استند و در مکان‌های عمومی کار می‌کنند توسط ماموران اداره امربه‌معروف طالبان گرد آورده شده و در مورد پوشش شان ایراد گرفته شده است اما آنان به ماموران طالب گفته‌اند که کار و پوشش شان درست است و همین‌گونه به فعالیت و پوشش‌شان تغییر نیاورده‌اند و مقاومت کرده‌اند.
یکی از زنان در بازار سنگ‌ماشه این ولسوالی نازدانه ابراهیمی است که کتاب‌فروشی دارد و پنج سال اخیر زندگی‌اش را صرف این کار کرده است. ما در گفت‌گویی با او به موارد کاری او پرداخته‌ایم.
جاده ابریشم: چند سال است کتاب‌می‌فروشید؟
نازدانه ابراهیمی: من زمانی که از مکتب فارغ شدم، ازدواج کردم و پس از مدتی مادر فرزندی شدم. چون از ادامه تحصیل بازمانده بودم، به شوهرم گفتم که برایم سرمایه‌گذاری کند و پس از کمی فکر کردن ترجیح دادم برایم کتاب‌فروشی بسازد. او هم با تلاش فراوان قادر شد برایم اینجا را مهیا کند.
جاده ابریشم: چرا کتاب‌فروشی ایجاد کردی، دلیل این انتخاب شما چیست؟
نازدانه ابراهیمی: من می‌دانستم سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگر بیشتر می‌تواند سودآور باشد اما این را خودم برگزیدم که باید کتاب بخرم و بفروشم تا سروکارم با کتاب و دیگر مواد درسی بیشتر باشد. همچنان من کارم را به نیت خدمت انجام می‌دهم و باور من این است که این کار نوعی ارایه خدمت در راستای توسعه و رشد فرهنگ است.
جاده ابریشم: از مشتریان و مراجعه‌کنندگان کتاب‌خانه‌ی تان شنیده‌ام که کتاب‌به امانت می‌دهید. این امانت‌دهی چگونه است؟
نازدانه ابراهیمی: من این خدمت را برای افرادی ارایه می‌کنم که خرید کتاب برای شان سنگین تمام می‌شود. می‌دانم که اگر یک کتاب را بفروشم بیشتر سود می‌کنم؛ اما سیستم امانی- کرایی را ایجاد کردم. می‌دانم خیلی‌ها با مقدار پول اندک می‌توانند چند کتاب کرایه کرده و مطالعه کنند. ما در آغاز از مشتری‌ها مقدار پولی را به ضمانت می‌گیریم و تا زمانی که آن پول شان نزد ماست، برای شان کتاب‌های دلخواه شان را در بدل پول اندکی به کرایه می‌دهیم.
جاده ابریشم: آیا مردم کار شما را مورد استقبال قرار می‌دهند؟
نازدانه ابراهیمی: بلی، خوش‌بختانه همیشه مردم از دکان من مواد درسی و کتاب خریداری می‌کنند. دانش‌آموزان و دانش‌جویان کتاب به کرایه می‌برند. از دید من فروشندگان زن خیلی خوش‌برخوردتر از مردان استند و این در جذب علاقمندان و مشتریان بیشتر کمک می‌کند.
جاده ابریشم: حضور زنان فروشنده در بازار جاغوری چه اندازه خواهد بود و وضعیت شان چگونه است؟
نازدانه ابراهیمی: فعلن زنان زیادی در این بازار سرگرم کار استند. زنانی را در اینجا می‌شناسم که سرگرم خیاطی، صنعت‌دستی، دوافروشی و… استند.
جاده ابریشم: گاهی از سوی مردم با برخورد متضاد این روبه‌رو شده‌ای؟
نازدانه ابراهیمی: گاهی بلی! اما بیشتر نظر شان در مورد کار من مثبت است و تشویق می‌کنند. فقط گاهی برخی‌ها کار ما را بی‌اهمیت فکر می‌کنند. چرا که آن‌ها فکر می‌کنند بهتر بود من در بخش صنعت دستی می‌بودم و یا یک کار دیگر را فرا می‌گرفتم. برخی‌ها حتا در کل با کار زنان مشکل دارند که خوش‌بختانه شمار شان اندک است.
جاده ابریشم: در اینجا فرصت مطالعه پیدا می‌کنید؟
نازدانه ابراهیمی: بلی! من ساعت‌های که مشتری‌ها کمتر است و فرصت دارم، مطالعه می‌کنم و هفته‌وار چند کتاب می‌خوانم.
جاده ابریشم: می‌خواهی ادامه‌ی تحصیل بدهی؟
نازدانه ابراهیمی: می‌خواهم وقتی فرزندم کمی بزرگ شد دوباره به ادامه‌ی تحصیل بپردازم و تا آن وقت مطالعه می‌کنم تا سروکارم با کتاب باشد.
جاده ابریشم: آیا تا کنون مسابقه‌های کتاب‌خوانی برگزار کرده‌اید؟
نازدانه ابراهیمی: ما تا کنون یک مسابقه کتاب‌خوانی و یک نمایشگاه خیابانی در ولسوالی خود برگزار کرده‌ایم. مسابقه کتاب‌خوانی ما خیلی استقبال‌کننده داشت و خوشحالم که در آن اقدام کردیم. یک نمایشگاه خیابانی برگزار کردیم نیز از سوی مردم مورد استقبال گرفت و کوچک و بزرگ برای خود و فرزندان و خانواده‌های شاک کتاب خریداری کردند. چندی پیش نیز برای گروهی از استادان کتاب‌های که در راستای ارتقای ظرفیت استادان مکتب‌ها کمک می‌کند، برای گروهی از استادان هدیه دادیم.
جاده ابریشم: برای آینده هم چنین برنامه‌ها خواهید داشت؟
نازدانه ابراهیمی: بلی می‌خواهیم هر زمان فرصت برگزاری دوباره‌ی چنین برنامه‌ها دست داد، حتمن بهره ببریم.
جاده ابریشم: مشتریان کتاب بیشتر خانم‌هاست یا آقایان؟
نازدانه ابراهیمی: شمار بیشتر مشتریان ما خانم‌هاست و آقایان هم اگر کتاب بخرند، بیشتر برای مکتب و دانش‌گاه شان خریداری می‌کنند ولی دختران زیادی است که مطالعه‌ی جانبی دارند و کتاب‌های مطالعاتی را دوست دارند. من همیشه متوجه این بوده‌ام که زن‌ها به کم‌بود پول مواجه استند و به همین دلیل هم سیستم امانی-کرایی را پیشکش می‌کنم.
جاده ابریشم: تغییر نظام بر کار شما چه تاثیری داشته است؟
نازدانه ابراهیمی: پیش از تحولات پسین مردم انگیزه‌ی بیشتر به خواندن داشتند. ما روزانه بیش از ۲۵جلد کتاب را به کرایه می‌دادیم؛ اما اکنون ماهانه حدود ۲۵ جلد کتاب به کرایه برده می‌شود و متاسفانه شدیدن در مردم و کار ما تغییر آمده و امیدوارم به زودی این وضعیت بهبود بیابد.
نظر بدهید