علی ضحاک
۱۲ جون برابر با ۲۲ جوزا مصادف است با روز جهانی مبارزه با کار کودکان. براساس پیمان نامه حقوق کودک، دولت‌های عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحد، موظف هستند با هرگونه سوی استفاده و بهر کشی از کودکان پایان دهند. افغانستان یکی از اعضای مجمع عمومی سازمان ملل متحد است و براساس پیمان نامه این سازمان مکلف به مبارزه با کارکودکان می‌باشد.
در ۲۰ سال گذشته، بیشتر از ۱۰۰ میلیارد دالر به افغانستان از سوی جامعه جهانی کمک صورت گرفت. میلیون‌ها دالر در قالب پروژه‌ها، برای تغیر وضعیت کودکان به مصرف رسید؛ اما وضعیت کودکان در افغانستان بهبود نیافت. با گذشت هر روز آمار کودکان کارگر در این کشور به جای کاهش افزایش یافته است. در سال ۱۳۹۹ در حدود ۳.۷ میلیون کودک کارگر در افغانستان وجود داشت. با همه‌گیر شدن شیوع ویروس کرونا در افغانستان این آما به ۴.۷ میلیون افزایش یافت. جنگ، ناامنی، مهاجرت، فقر و بیکاری دلایل افزایش روز افزون کودکان کارگر در افغانستان شمرده می‌شود. کودکان در افغانستان صرف کارگر ساده نیستند، بلکه این کودکان برعلاوه گدایی، و سایر کارها، به کارهای شاقه نیز مشغول‌اند. در سال ۱۴۰۰ از ۴.۷ میلیون کودک کارگر، ۲.۱ میلیون آن مشغول کارهای شاقه بودند.
کودکان کارگر در این کشور از درس و تعلیم دور است و در معرض انواع آسیب‌ها نیز قرار دارند. برعلاوه بهره‌کشی اقتصادی، گاهی این کودکان مورد آزار و اذیت جنسی و حتی مورد استفاده شبکه‌های مافیایی نیز قرار می‌گیرند.
وضعیت کودکان کار در افغانستان رقت بار است و با گذشت هر روز وضعیت در این عرصه بدتر می‌شود. تحول سیاسی و حاکم شدن دوباره گروه طالبان در این کشور، وضعیت را در تمام عرصه‌ها دگرگون کرد. در این میان فروپاشی اقتصادی به گرسنگی نیمی از جمعیت افغانستان منجر شد. اکنون میلیون‌ها کودک برعلاوه مصروفیت در کارهای شاقه، گرسنه نیز می‌باشند. تلاش و تقلای کودکان برای پیدا کردن نان در شهرها بیانگر وضعیت وخیم کودکان است. بعضی از کودکان کارگر حتی نان آور یک خانواده نیز می‌باشد. باری در شهر کابل از یک کودکی که مصروف کفاشی بود پرسیدم که چرا کار می‌کند و مکتب نمی‌رود، در جوابم گفت چشمان پدرش به خاطر کار در سرای ذغال سنگ کور شده و او باید کار کند تا خانواده ۷ نفری‌اش گرسنگی نماند. اکنون بازار کار نیز وجود ندارد و نرخ مواد خوراکی بلند است، کودکان کارگر در افغانستان روزهای سختی را سپری می‌کنند. این کودکان در میان موجی از سیاهی که همه روزه تاریک‌تر می‌شود، همچنان برای زنده ماندن تقلا می‌کنند.
اگر چند آمار دقیقی از میزان کودکان کارگر در افغانستان در سال جاری وجود ندارد، اما بدتر شدن وضعیت اقتصادی و شدت روز افزون فقر، کودکان زیادی را مجبور به انجام کارهای شاقه کرده است. آینده این کودکان همچنان نامعلوم است و گرسنگی در افغانستان بیشتر از دیگران کودکان را تهدید می‌کند. در این میان کودکان که به دلیل فقر اقتصادی مشغول کار و خصوصاً کارهای شاقه‌اند، بیشتر از دیگران در معرض گرسنگی و سایر آسیب‌های ناشی از فقر و گرسنگی قرار دارند.
نظر بدهید