جاده‌ی ابریشم: جنبش زنان افغانستان برای برابری، از جامعه‌ی جهانی و سازمان بین‌المللی حقوق بشر، خواست که بر طالبان فشار بیاورند تا هرچه زودتر فعالان حقوق زن را از زندان آزاد کنند.
اعضای این جنبش، امروز (جمعه، ۱۲ عقرب) در یک گردهم‌آیی که به مناسب نخستین سال‌گرد تأسیس خود برگزار کرده بود، گفتند که سازمان ملل و جوامع بین‌المللی، از جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ایران قاطعانه حمایت کردند؛ اما جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستانی برای برابری را به فراموشی سپرده اند.
آن‌ها، با صدور قطع‌نامه‌ای، گفتند که از زمان سقوط حکومت جمهوری تا اکنون، صدها فعال حقوق زن و فعال حقوق بشر از سوی گروه طالبان به صورت بی‌رحمانه دست‌گیر، زندانی و به گونه‌ی مرموز کشته شده اند.
اعضای جنبش زنان افغانستان برای برابری، می‌گویند که طالبان در سال گذشته دروازه‌ی دانشگاه‌ها و مکتب‌ها را به روی دختران و زنان بسته و تلاش دارند تا هر روز، زنان افغانستانی را سرکوب و صدای آن‌ها خاموش کنند.
در قطع‌نامه‌ی جنبش زنان افغانستان برای برابری، آمده که این جنبش برای این تأسیس شده تا صدای عدالت‌خواهی زنان افغانستانی باشد.
اعضای این جنبش، از جامعه جهانی می‌خواهد که حکومت طالبان با هیچ قیدوشرطی به رسمیت شناخته نشود؛ چون این گروه، ثابت کرده که به هیچ قاعده و اصول پابند نیست.
این جنبش از جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های حقوق‌بشری، می‌خواهند که هر چه زودتر جلو خودسری‌های طالبان برای قتل نظامیان حکومت پیشین را بگیرند.
اعضای این جنبش هم‌چنان، از جامعه‌ی جهانی و سازمان بین‌المللی حقوق بشر، می‌خواهند که بر گروه طالبان فشار وارد کنند تا دروازه‌های مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را به روز زنان و دختران افغانستانی باز کرده و مانع کار زنان نشوند.
جنبش زنان افغانستان برای برابری، در سه‌ی نومبر سال گذشته در غرب کابل اعلام حضور کرد؛ اما در پایان محفلی که به این مناسبت گرفته شده بود، ظریفه یعقوبی، عضو ارشد این جنبش با هم‌کاران رسانه‌ا‌ی‌اش، از سوی استخبارات طالبان دست‌گیر شد و ۴۱ روز را در زندان به سر بردند.
نظر بدهید