علی ضحاک
بیشتر از ۱۱ماه از حاکمیت گروه طالبان می‌گذرد. در این مدت نزدیک به ۳۵۰۰نفر ملکی و صدها نظامی دولت سابق توسط طالبان کشته شده‌اند. تمام آزادی‌های مدنی شهروندان سلب و حق اعتراض نیز از مردم گرفته شده است. حرکت‌های اعتراضی زنان نیز سرکوب شده است و زنان تقریباً به صورت کامل از حوزه عمومی حذف شده است. طالبان برای سرکوب و دربند کشیدن بیشتر زنان از تمام ابزارها کار گرفته است. زنان معترض را بازداشت و شکنجه کرده‌اند و این روند همچنان ادامه دارد. فرصت‌های کاری از زنان گرفته شده و صدور فرمان‌های پی‌هم وضعیت برای زنان در این کشور را با گذشت هر روز بدتر می‌کند.
در تازه‌ترین مورد طالبان برای کارمندان زن در وزرات مالیه دستور داده است که دیگر به محل کارشان نیایند و به جای‌شان مردان فامیل خود را بفرستند. این در حالی است که هنوز دروازه‌های مکاتب به روی دختران بالای صنف ششم بسته است و فشارهای جهانی نیز گِره این مشکل را باز نتوانسته است. شورای حقوق بشر‌سازمان ملل نیز گفته بود که ادامه کمک‌های این سازمان وابسته به بازشدن دروازه‌های مکاتب دختران به روی دختران بالای صنف ششم است. اما دیده می‌شود که طالبان به هیچ‌گونه فشار جهانی در مورد حقوق اساسی و آزادی‌های مدنی زنان تمکین نمی‌کند.
اخیرا ملاهبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، در دستور تازه خود گفته است که «نقد دور از واقعیت علیه طالبان جواز شرعی ندارد». در این دستور انتقاد از طالبان تضعیف این گروه و تبلیغات منفی و درنهایت همکاری با دشمنان آن‌ها گفته شده است. بر اساس این فرمان، شهروندان بعد از این حق انتقاد از مقام‌های طالبان را ندارند و تیغ شریعت برای سرکوب اعتراضات بیشتر از گذشته تیز شده است. تا هنوز نیز صدها منتقد حکومت طالبان دربند کشیده است و بعد از صدور این فرمان، جواز شرعی نیز به کمک نیروهای طالبان آمده است تا شهروندان در افغانستان بیشتر از گذشته زیر تیغ این گروه قرار گیرند.
بربنیاد این دستور شهروندان حق ندارند اعتراض و انتقاد کند وگرنه به جرم تبلیغات منفی و همکاری با دشمنان سربریده خواهد شد.
جامعه جهانی و خصوصاً امریکا در روزهای نخست حاکمیت دوباره طالبان خوشبین بودند که این گروه تغییر کرده است. اما دیده می‌شود که باگذشت هر روز میزان خشونت در افغانستان بیشتر می‌شود و طالبان برای ترویج بیشتر خشونت، کشتار افراد ملکی، شکنجه و قتل کارمندان حکومت پیشین و در نهایت سرکوب شهروندان و دربند کشیدن بیشتر زنان، ابزارهای جدید شرعی اختراع می‌کند. در شریعت انعطاف‌ناپذیر طالبان، ترویج خشونت و سلاخی انسان‌ها بیشتر از هرچیزی دیگر جایگاه وسیع دارد. در شریعت مورد نظر این گروه جایگاه انسان‌ها درحد یک قربانی واجب‌القتل تعریف می‌شود و این موضوع جنگ‌جویان این گروه را با ابزارهای مجهز می‌سازد که در سایه شریعت بیشتر انسانی کشی کنند.
حاکمیت دوباره طالبان روزهای سیاه و تاریک را در افغانستان به وجود آورد. نان، کار و آزادی از شهروندان سلب شد و با گذشت هر روز نیز وضعیت در این کشور بدتر می‌شود. اکنون دیگر فرصتی برای صحبت کردن نیز از مردم گرفته شده است.درکنار گرسنگی اکنون شریعت مورد نظر طالبان نیز بلای جان مردم شده است. در این میان اما سکوت جامعه جهانی دربرابر این گونه فرمان‌های طالبان پرسش برانگیز است. مردم افغانستان اکنون در میان موجی از سیاهی، خفقان، ترس و وحشت تنها گذاشته است. سکوت جامعه جهانی دربرابر ظلم و تعدی طالبان وضعیت را در این کشور وخیم‌تر می‌کند.
نظر بدهید