جاده‌ی ابریشم: بانک مرکزی افغانستان زیر اداره‌ی طالبان، روز گذشته -سه‌شنبه، ۱۷ عقرب-، از دریافت بسته‌ی نقدی ۴۰میلیون‌دالری تازه خبر داد. این بسته در ادامه‌ی ارسال کمک‌های نقدی به عنوان بخشی از کمک‌های بشردوستانه‌ی جامعه‌ی جهانی، به مردم افغانستان است.
در جریان یک هفته، این چهارمین بسته‌ی نقدی ۴۰میلیون‌دالری است که به بانک مرکزی افغانستان تحویل داده می‌شود. هر چند آمار دقیقی از کمک‌های نقدی فرستاده‌شده به افغانستان در دست نیست، اما بر اساس گزارشها، نزدیک به ۱۶ بسته‌ی ۴۰میلیون‌دالری و بیش‌تر از ۳۰ بسته‌ی ۳۲میلیون‌دالری، پس از روی‌کارآمدن طالبان، به کابل رسیده است.
بر اساس آمارهای نشرشده توسط بانک مرکزی افغانستان، از زمان تسلط دوباره‌ی طالبان بر افغانستان، تا اکنون بیش از یک میلیارد و ۵۹۳ میلیون دالر پول نقد، وارد افغانستان شده است.
با این که از بیش‌تر از یک سال به این سو، ارسال کمک‌های بشردوستانه به افغانستان جریان دارد، اما هنوز جزئیات چه‌گونگی مصرف آن، با مردم شریک نشده است.
شهروندان و فعالان مدنی، در باره‌ی شفاف‌بودن روند توزیع کمک‌های واردشده به نیازمندان، نگرانی دارند. بعضی از کاربران در شبکه‌های اجتماعی، می‌گویند که این پول‌ها به جای این که به دست نیازمندان برسد، بیش‌تر در استحکام پایه‌های حکومت طالبان کمک کرده است.
نگرانی‌هایی وجود دارد که بخشی از این پول‌های کمکی به افغانستان، به دست طالبان قرار می‌گیرد و آن‌ها با ادعای این که در جمع‌آوری مالیات داخلی موفق بوده اند، به صورت دوام‌دار، دالر را وارد بازار می‌کنند.
پیش‌تر، بازرس ویژه‌ی امریکا در امور بازسای افغانستان (سیگار)، گفته بود که در جمع‌آوری اطلاعات در مورد چه‌گونگی مصرف پول‌های کمکی امریکا به افغانستان موفق نبوده است. سیگار، مقام‌ها و نهادهای کمک‌کننده‌ی امریکا را به هم‌کاری‌نکردن با این نهاد و پنهان‌کاری در باره‌ی ارسال کمک‌ها به افغانستان، متهم کرده است.
بر اساس گزارشها، بیش‌تر از ۷۰ درصد کمک‌های نقدی با بازگشت طالبان به قدرت، از امریکا صورت گرفته است. باتوجه به رابطه‌های پنهانی این کشور با طالبان، احتمال می‌رود بخش زیادی از پول‌های ارسال‌شده، در اختیار طالبان قرار گرفته باشد.
حکومت طالبان با این که در اوایل تسلط‌اش در افغانستان، با مشکل‌های مالی فزاینده‌ای رو‌به‌رو بود، اما با گذشت بیش‌تر از یک سال، اکنون حکومت این گروه، چالش‌های مالی زیادی ندارد. از سویی هم، اگر طالبان به صورت مستقیم از ارسال این کمک‌ها، سود نبرده باشد، کنترل و نفوذ آن‌ها بر سازمان‌های توزیع کننده‌ی کمک و دخالت در نحوه‌ی توزیع و مکان توزیع، به صورت غیرمستقیم، سود زیادی برای طالبان داشته است. این گروه، مالیات‌سنگینی را بر توزیع‌کنندگان و دریافت‌کنندگان کمک از شهرها تا به ولایت‌های دورافتاده، وضع می‌کنند.
نگرانی در مورد توزیع کمک‌ها در حالی افزایش یافته که هم‌زمان با فرارسیدن زمستان و بسته‌شدن راه‌های ارتباطی، بر مشکل‌های مردم افزوده می‌شود.
بر اساس گزارش‌های برنامه‌ی جهانی غذا (WFP)، افغانستان از لحاظ مصرف کامل مواد غذایی، هنوز هم در پایین‌ترین سطح در جهان قرار دارد. ارزیابی ماهانه‌ی این سازمان در مورد مصونیت غذایی در افغانستان، نشان می‌دهد که به گونه‌ی میانگین، ۹۲ درصد درآمد هر خانواده، برای خرید غذا مصرف می‌شود. همچنین ۵۱ درصد خانواده‌ها، تلاش می‌کنند با درآمد شان، تنها مواد غذایی اولیه‌ی خود را تهیه کنند.
نظر بدهید