جادهی ابریشم: خبرنگاران آوارهی افغانستانی در ایران، خواهان رسیدگی به درخواستهای شان از سوی نهادهای بینالمللی پشتیبان رسانهها شدند.
این خبرنگاران که پس از فروپاشی جمهوری در تابستان ۱۴۰۰، به امید رفتن به کشورهای مهاجرپذیر اروپایی و امریکایی، به ایران پناهنده شدهاند، روز گذشته -جمعه، ۱۸ حوت- در یک گردهمآیی در تهران، از سازمانهای بینالمللی خواستار کمک فوری شدند.
امید پویا، نمایندهی فدراسیون خبرنگاران افغانستانی در ایران، در این گردهمآیی گفت: «نزدیک به سه سال است که ما در بنبست و بیسرنوشتی قرار داریم. خواستهی ما این است که منحیت بشر، با ما همکاری صورت گیرد تا در یک مکان امن به زندگی ادامه دهیم.»
مرضیه یوسفی، خبرنگار افغانستانی و از دیگر اشتراککنندگان این برنامه، گفت؛ با این که در بیشتر از دو سال گذشته، بارها از نهادهای پشتیبان رسانهها برای بیرونرفت از بیسرنوشتیای که در ایران دامنگیرش است، کمک خواسته، اما هنوز هیچ نهادی با او همکاری نکرده است.
به گفتهی یوسفی، بیشتر خبرنگاران افغانستانی در ایران، روزگار سختی را میگذرانند و هیچ امیدی برای راهیافتن به کشور دیگری ندارند.
اشتراککنندگان در این گردهمآیی، میگویند که خبرنگاران افغانستانی در ایران، با ناتوانی اقتصادی، نبود حق انجام فعالیتهای قانونی حرفهای و بیسرنوشی مواجه اند و به کمک نهادهای پیشتیبان رسانهها نیاز دارند.
در قطعنامهای که از سوی این خبرنگاران بیرون داده شد، آمده است: «ما خبرنگاران آوارهی مقیم ایران در نزدیک به سه سال گذشته، با سختیهای فروانی روبهرو بودیم؛ به حداقلترین امکانات زندگی دسترسی نداریم، مدرک اقامتی معتبر نداریم، اسناد اقامتی ما تمدید نمیشود و هر لحظه در معرض اخراج اجباری قرار داریم.»
پس از فروپاشی جمهوری، شمار زیادی از خبرنگاران افغانستانی برای ترس از تعقیب و بازداشت از سوی طالبان، به ایران و پاکستان پناه بردند تا بتوانند از این طریق، به کشور امن دیگری راه پیدا کنند.
با این حال، هنوز خبرنگاران زیادی در ایران و پاکستان باقی مانده و هیچ کشوری، به آنها وعدهی انتقال را نداده است.
نظر بدهید