جاده‌ی ابریشم: هم‌زمان با همگانی‌شدن اعتراض‌ها در واکنش به حمله‌ی انتحاری بر مرکز آموزشی کاج در غرب کابل که بیش‌تر از ۱۵۰ کشته و زخمی بر جا گذاشت و بیش‌تر شان دختر و از قوم هزاره بودند، شماری از دانش‌جویان در دانش‌گاه‌‌کابل و دانشگاه تعلیم‌وتربیه نیز، تصمیم گرفتند که با برگزاری گردهم‌آیی‌هایی، صدایی اعتراض شان را نسبت به نسل‌کشی هزاره‌ها بلند کنند؛ اما طالبان، با اقدام‌های مختلفی از جمله تهدید به شکنجه، اخراج و قتل، مانع اعتراض دانش‌جویان این دانش‌گاه‌ها شدند.
پیش از برگزاری اعتراض از سوی دانش‌جویان دانش‌گاه‌های دولتی در کابل، طالبان با مسموم‌کردن دانش‌جویان دختر، مانع اعتراض شان شدند و پس از آن، به طور سیستماتیک دختران معترض را شناسایی و از دانش‌گاه‌ها اخراج کردند.
طالبان، تا اکنون بیش از صد دختر را از دانشگاه کابل، دانشگاه طبی کابل و دانشگاه تعلیم‌وتربیه، منفک یا از خواب‌گاه این دانش‌گاه‌ها اخراج کرده اند که بیش‌تر شان هزاره بوده اند.
حمیده –نام مستعار- یکی از دانش‌جویان دانشگاه کابل، به رادیوی بین‌المللی فرانسه گفته است که در روزهای اخیر، شاهد اخراج شمار زیادی از دانش‌جویان دختر از دانشگاه کابل و خواب‌گاه این دانشگاه بوده است. او، می‌گوید: «در جریان روزهای اخیر، طالبان آن عده از دانش‌جویان دختر را که یک هفته قبل توسط این گروه مسموم شده بودند، یا مانع از مسمومیت بیش‌تر دانش‌جویان در لیلیه‌ی پوهنتون کابل شده بودند را، از ادامه‌ی تحصیل محروم کردند.»
یک هفته قبل از اخراج دانش‌جویان از دانشگاه، شماری از دانش‌جویان در برابر حمله به مرکز آموزشی کاج و نسل‌کشی هزاره‌ها، تصمیم به برگزاری گردهم‌آیی اعتراضی داشتند که طالبان با مسموم‌کردن آن‌ها، مانع تظاهرات این دانش‌جویان شدند. طالبان با آلوده‌کردن غذای دانش‌جویان در خواب‌گاه دانشگاه کابل، ده‌ها دانش‌جوی دختر را مسموم کردند که شمار زیادی از آن‌ها، به دلیل وخامت وضعیت صحی شان، به شفاخانه منتقل شدند.
مرضیه -نام مستعار- به هفته‌نامه‌ی جاده‌ی ابریشم، می‌گوید: «شب غذا نخورده بودم، چاشت که غذا خوردم مسموم شدم، در شفاخانه علی‌آباد بعد از تزریق آمپول دو ساعت فلج شده بودم، بسیاری را اخراج کردند، هم‌صنفی‌هایم را از صنف بیرون کردند. من شنیدم که یک لیست صدنفره دارند و اسم من هم آن جا است. در داخل اتاق ما دوربین گذاشته و به ما اخطار داده اند اگر با کسی صحبت کنیم، ما را می‌کشند.»
یکی دیگر از دانش‌جویان دانشگاه کابل نیز، در گفت‌وگو با هفته‌نامه‌ی جاده‌ی ابریشم، می‌گوید: «به ما اخطار دادند که در صورت صحبت با رسانه‌ها در مورد اتفاق‌های دانشگاه و خواب‌گاه، شما را به قتل می‌رسانیم.»
هیمن گونه، از دانشگاه تعلیم‌وتربیه‌ی کابل نیز، گزارش شده که شماری از دختران که بیش‌تر شان هزاره استند، از خواب‌گاه کابل اخراج شده اند.
منبعی به جاده‌ی ابریشم، گفته است:«در اول، تعدادی از دختران از اقوام تاجیک و پشتون نیز در میان اخراج‌شدگان بودند؛ اما، آن‌ها دوباره از طرف وزیر تحصیلات عالی اجازه‌ی ورود به دانشگاه را گرفتند؛ اما دختران هزاره، تا هنوز کاری نتوانستند.» او، بدون اشاره به کدام آماری، می‌گوید: «تعداد زیادی دختر از دانشگاه منفک شده، در این روزها، هم لیست می‌آورد و کارت‌های لیلیه و دانشگاه دانش‌جویان را از آن‌ها می‌گیرد. رییس دانشگاه گفته که این امر از طرف وزیر است، ما کاری نمی‌توانیم.»
پس از این اقدام طالبان، در ۲۶ میزان، شماری از دختران به شمول فعالان مدنی، در مقابل دانشگاه کابل اعتراض کردند. معترضان، تصمیم طالبان مبنی بر اخراج دانش‌جویان از دانشگاه را ظالمانه خوانده و از وزارت تحصیلات عالی، خواهان بازنگری آن شدند.
این تظاهرات مسالمت‌آمیز، از سوی طالبان با تهدید و استفاده از خشونت پاسخ داده شده و تجمع دختران بر هم زده شد.
یکی از معترضان، با نشر ویدیویی در فضای مجازی، می‌گوید که طالبان، گردهم‌آیی آن‌ها را با «تهدید و توهین» بر هم زده و معترضان را با ترساندن از حمله‌ی انتحاری، متفرق کرده اند.
عفو بین‌الملل در واکنش به این اقدام طالبان، اخراج دختران از دانشگاه را «شدیداً نگران‌کننده» خوانده و گفته است: «به زنان باید اجازه داده شود تا به گونه‌ی آزاد، به آموزش دست‌رسی داشته باشند».
عفو بین‌الملل افزوده است: «طالبان از زمانی که افغانستان را در آگست ۲۰۲۱ تصرف کردند، به گونه‌ی شدیدی حقوق زنان را محدود کرده اند.»
دیدبان حقوق بشر نیز، با نشر گزارشی در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، گفته بود که زنان و دختران افغانستان در بیش‌تر از یک سال گذشته، به صورت خستگی‌ناپذیر به اعتراض‌ها ادامه داده اند، تا از حقوق بنیادین شان دفاع کنند.
دیدبان حقوق بشر، هم‌چنان گفته که اعتراض‌ها و مبارزه‌ی زنان با وجود لت‌و‌کوب شدید، بازداشت، توقیف و حتا آدم‌ربایی از سوی طالبان، در نزدیک به ۱۴ ماه گذشته ادامه داشته است.
نظر بدهید