الف- کشتار غیرنظامیان: در فاصله دو روز از چهارم تا ششم جولای ۲۰۲۱ وقتی شورشی‌های طالبان بر ولسوالی مالستان ولایت غزنی حمله کردند، ۹ نفر از باشندگان محل را کشتند. سازمان عفو بین‌الملل طی یک گزارش، ضمن تایید این خبر اعلام کرد که از میان این ۹ غیرنظامی، ۶ نفر آنها با شلیک گلوله کشته شدند و ۳ تن دیگر زیر شکنجه شورشیان طالب جان دادند.
کمی بعدتر از این حادثه در ۳۰آگست سال گذشته، ۱۳ تن از هزاره‌های دایکندی در ولسوالی خدیر این ولایت کشته شدند. بر اساس جزییات گزارش سازمان عفو بین الملل از این رویداد، در میان کشته‌شدگان یک دختر ۱۷ ساله، ۲ غیرنظامی و ۹ نفر دیگر از اعضای نیروهای امنیتی دولت پیشین بودند.
ب- تخلیه سرزمینی/کوچ اجباری: پس از سرنگونی دولت در ماه آگست، تخلیه هزاره‌ها از سرزمین‌های پدری‌شان آغاز شد. اخراج اجباری هزاره‌ها در زمانی رخ می‌دهد که به دلیل جنگ و خشک‌سالی، مردم هزاره به لحاظ مالی در وضعیت معیشتی دشوار و آسیب‌پذیر به سر می‌بردند. پتریشما گاسمن از دیدبان حقوق بشر می‌گوید: «آواره کردن خانواده‌ها در هنگام برداشت حاصل و درست قبل از شروع زمستان بسیار ظالمانه است.»
دیدبان حقوق بشر در گزارشی از کوچ اجباری هزاره‌ها توسط طالبان در چندین ولایت خبر می‌دهد. این سازمان تایید می‌کند که طالبان و شبه نظامیان وابسته به آن صدها خانواده هزاره را از مناطق هلمند، دایکندی، ارزگان و بلخ به اجبار اخراج کردند تا زمین‌های آنها را برای هواداران خود توزیع کنند.
ولسوالی قبت‌الاسلام در بلخ، نومیش در هلمند اما بیشترین آمار هزاره‌های اخراج شده مربوط به ارزگان و دایکندی می‌شود. بر اساس یافته‌های جاده‌ی ابریشم، بیشتر از ۳هزار و ۲۰ خانواده از ۵۰ قریه مجبور به ترک خانه و دارایی‌های خود شدند. آنها در مجموع ۶هزار و ۹۴۰ جریب زمین قابل کشت را از دست دادند.
پس از لغو دستور تخلیه چند منطقه هزاره‌نشین حدود ۷صد خانوار از دو منطقه کندیر و تگابدار دوباره به سرزمین‌های خود بازگشته‌اند. طبق ادعای یک باشنده محل هرچند که به جزو از زمین‌های خشک چیزی در روستاها نمانده بود. از در و پنجره خانه‌ها گرفته تا فرش و ظرف مساجد و اماکن عمومی را نیز هواداران طالبان برده بودند.
احمد حسین نام(مستعار) از بیجاشدگان منطقه کندیر ولسوالی پاتوی دایکندی به جاده ابریشم می‌گوید که خوانین خلج با پشتیبانی طالبان آنها را از سر خانه و زندگی‌شان آواره کردند. او از دست داشتن والی طالبان در دایکندی از این رویداد می‌گوید و از نرسیدن کمک به بیجاشدگان شکایت می‌کند. او می‌گوید که از جمع بیجا شدگان ۴ نفر آنان از فشار عصبی و سکته مغزی جان باخته‌اند.
ج- جمعآوری عشر: طالبان با تسلط بر افغانستان در بعضی از مناطق و مخصوصا مناطق هزاره‌نشین به جمعآوری عشر آغاز کردند. طبق ادعای مردم محل از ولسوالی لعل‌وسرجنگل ولایت غور، گروه طالبان از کسب‌وکارهای کوچک گرفته تا پروژه‌های تطبیق شده در دولت قبلی عشر جمعآوری کردند. مردم محل جمعآوری بی‌رویه پول زیر عنوان عشر را سنگین و به دور از انصاف می‌دانند. یک دکاندار که نخواست نامش در گزارش ذکر شود به جاده ابریشم گفت که از سرمایه ۵۰هزاری گروه طالبان ۳۰هزار افغانی عشر درخواست کرده‌اند.
همچنین طالبان از پروژه‌های عمرانی تطبیق شده در دولت قبلی نیز عشر جمعآوری می‌کنند. مردم محل از لعل‌وسرجنگ می‌گویند که پروژه‌ها در دولت قبلی انجام شده و کار آن را شرکت‌های خصوصی انجام داده اما طالبان از مردم عادی این منطقه عشر می‌خواهند.
برعلاوه کشتار غیرنظامیان، کوچ‌اجباری و جمعآوری عشر گروه طالبان برای حمایت از هوادارن خود دعواهای کهنه قومی را نیز ورق زدند. در مالستان غزنی طالبان از مردم محل برای جبران خسارت یک رمه در سال ۱۳۶۹ گم شده بود، از هر خانه ۵۰۰ افغانی جمعآوری کرده است. گزارش‌های بعدی در رابطه به این موضوع می‌رساند که طالبان برای تقاضای پول بیشتر دو نفر از متنفذین محلی را بازداشت و زندانی کرده‌اند.
بازهم در ولسوالی لعل‌وسرجنگ ولایت غور بعضی از افراد ناشناس پشتون بالای زمین‌های بیش از ۲۰ خانواده دعوای ملکیت باز کردند. منابع محلی به جاده ابریشم گفت که طالبان ضمن متواری کردن برخی این خانواده‌ها که سال‌ها مالکان این جایدادها بودند، از دیگر باشندگان محل نیز خواستار اجاره زمین شدند.
طالبان تنها از ۹ خانواده در قریه خلیفه لعل‌وسرجنگل ۱۵صد هزار افغانی اجاره زمین جمعآوری کردند و به کوچی‌های مدعی زمین پرداختند. همچنین پس از پرداخت اجاره زمین این ۹ خانواده باید زمین‌های خود را ترک کنند. طالبان از قریه باریش توگک کرمان این ولسوالی از چهار خانواده به مقدار ۶میلیون افغانی اجاره زمین خواسته‌اند.
د- حمله‌های انتحاری: در حمله‌ی گروه داعش بالای نمازگزاران در مسجد سیدآباد کندز، دست‌کم ۱۵۰ غیرنظامی کشته و بیشتر از ۲۰۰ تن دیگر زخمی شدند. پس از آن به تاریخ ۲۳میزان به روز جمعه در حمله‌های انتحاری بالای نمازگزاران شیعه در امام بارگاه فاطمیه شهر قندهار، ۶۲ نفر کشته و بیش از ۹۰ تن دیگر زخم برداشتند.
در هفت ماهی که از تسلط طالبان بر افغانستان می‌گذرد، هزاره‌ها که در دوره حاکمیت پیشین طالبان در دهه ۱۹۹۰ نیز بزرگترین گروه قربانی بودند و مورد کشتارهای بی‌رویه گروه طالبان قرار داشتند، در دوره کنونی نیز دیده می‌شود که رفتار گروه طالبان با آنها از روی خصومت و کین‌توزانه است. جدا از گزارش‌های رویدادهای بزرگ در این مدت، هزاره‌ها به لحاظ قومی، عقیدتی و سیاسی با طالبان اختلاف دارند و همین امر سبب ایجاد فشارهای گوناگون از سوی طالبان بر آنان شده است.
نظر بدهید