جاده‌ی ابریشم: نرگس سادات، یکی از معترضان در برابر سیاست سرکوب طالبان که بیش از دو ماه در زندان این گروه بوده، با ارسال متنی به جاده‌ی ابریشم، می‌گوید: «هنوز به خاطر دارم که آن روز بر من چه گذشت. یک سال است که آن کابوس رهایم نمی‌کند. کابوسی که ۶۶ روز در زندان مخوف‌ترین گروه ماندم! به خاطر جنسیتم و عقیده‌ام و مبارزه‌ام، زندان و شکنجه شدم.»
خانم سادات، عضو جنبش «زنان مقتدر افغانستان»، در ۲۲ دلو سال گذشته، توسط نیروهای طالبان از پل‌سرخ شهر کابل بازداشت شده و بیش از دو ماه را در زندان این گروه سپری کرده است.
خانم سادات، می‌گوید که طالبان نتوانستند او را مجرم ثابت کنند تا به عنوان یک زندانی سیاسی او را در زندان نگه دارند. او، می‌افزاید که به خاطر جنسیت، عقیده و عدالت‌خواهی‌اش، توسط طالبان زندانی و شکنجه شده است.
خانم سادات، در نوار ویدیویی‌اش، شعار می‌دهد: «پارسال در زندان! امسال قوی‌تر از آن.»
او که اکنون در بیرون از کشور به سر می‌برد، با برپایی یک حرکت اعتراضی دونفره، خطاب به طالبان، می‌گوید: «هر آن قدر که بخواهید ما را به بند بکشید و شکنجه کنید، باز هم ما جوانه خواهیم زد.»
خانم سادات، در برگه‌ی فیسبوکش نیز نوشته؛ با این که یک سال از زندانی‌شدنش توسط طالبان می‌گذرد، اما «هنوز هم صدای جیغ‌وداد، زجه و ناله‌ی بی‌گناهان گوش‌هایم را آزار می‌دهد که به جرم حق‌خواستن زندانی شده بودند و سخت شکنجه می‌شدند.»
خانم سادات نوشته است: «من برای کسانی به زندان رفته بودم که جنسیت شان، زبان شان، مذهب شان، قومیت شان جرم بود. ما در خیابان‌های کابل فریاد زدیم که همه برابرند! کسی از کسی برتر و بهتر نیست.»
او، می‌افزاید که آزادی بدون دادن قربانی به دست نمی‌آید. «هنوز باور دارم که آزادی هدیه داده نمی‌شود و باید به خاطرش ۶۶ روز را در جهنمی به نام زندان می‌گذراندم و پشت دروازه‌های آهنین و میله‌های زندان، استبداد می‌ماند.»
خانم سادات، یکی از ده‌ها معترضی است که در بیش‌تر از دو سال گذشته، توسط طالبان بازداشت، زندانی و شکنجه شده است.
نظر بدهید