اسلایدر حقوق بشر زنان

طالبان در ولسوالی لعل‌وسرجنگل غور زنان را به پوشیدن حجاب مورد نظر شان مجبور کرده‌اند

جاده‌ی ابریشم: طالبان در ولسوالی لعل‌وسرجنگل غور، به زنان دستور داده اند که از حجاب سیاه‌رنگ سرتاپا استفاده کنند. امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر طالبان در لعل‌وسرجنگل، به زنان هشدار داده که بدون پوشیدن این حجاب، از خانه‌های شان بیرون نشوند.

به گفته‌ی منابع محلی، مأموران امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر طالبان، هر جا زنان را با حجاب‌های محلی ببینند، آن‌ها را سرزنش کرده و با این پوشش، به شفاخانه و سایر اداره‌های دولتی راه نمی‌دهند.

یکی از زنان مریض که نخواست نامش در این گزارش بیاید، به هفته‌نامه‌ی جاده‌ ابریشم، می‌گوید که از فاصله‌ای دور به شفاخانه‌ی بازار لعل آمده بوده؛ اما طالبان به دلیل نداشتن حجاب سیاه، مانع ورود او به شفاخانه شده اند. او، می‌افزاید: «من با حجاب محلی برای تداوی به شفاخانه‌ی مرکز لعل آمده بودم؛ اما امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، برایم گفت که بدون پوشیدن چادر سیاه سرتاپا، برایت اجازه نمی‌دهیم که داخل شفاخانه شوی.» او، برای این که بتواند وارد شفاخانه شود، ناچار شده به بازار برگردد و از یک دکان چادر سیاه قرض بگیرد.

زنان در ولسوالی لعل‌وسرجنگل، فرهنگ و نوع پوشش خاصی دارند. به همین دلیل، آن‌ها به حجاب‌های دیگر به ویژه به حجاب مورد نظر طالبان، به عنوان یک عنصر بیگانه نگاه می‌کنند و دوست ندارند از آن استفاده کنند.

باشندگان لعل‌وسرجنگل، دستور طالبان در مورد پوشیدن حجاب جدید را سرکوب فرهنگی تلقی کرده و این تصمیم را برنامه‌ای برای به‌حاشیه‌راندن و حذف فرهنگ و نوع پوشش هزارگی می‌دانند.

دختران در لعل‌وسرجنگل، می‌گویند که زنان در محور تصمیم‌ها و سیاست‌های سرکوب طالبان قرار دارند و هر روز، محدودیت و دستور جدیدی در مورد آن‌ها گرفته می‌شود. یکی از این دختران می‌گوید: «من از طالبان ترس و وحشت دارم، هر زمانی که برای خرید از خانه بیرون می‌شوم، تصور می‌کنم که طالبان، بار دیگر قانون جدیدی وضع کرده که ممکن من خبر نداشته باشم. همیشه در هراسم که مبادا مورد شکنجه و سرزنش طالبان قرار بگیرم.»

از سویی هم، بهای حجاب اجباری مورد نظر طالبان در لعل‌وسرجنگل، چند برابر بیش‌تر از حجاب‌های محلی است و در شرایط فعلی، همه‌ خانواده‌ها توانایی خریدن آن را ندارند. روسری‌های سیاه مورد نظر طالبان، در بازارهای لعل‌ بیش‌تر از ۶۰۰ افغانی بها دارد؛ در حالی که چادر محلی هزارگی از ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی به فروش می‌رسد.

یک مرد در لعل‌وسرجنگل که از راه کارگری، احتیاج‌های یک خانواده‌ی ۱۰نفری را تأمین می‌کند، می‌گوید: «من در خانه خود شش دختر دارم؛ اگر برای همه آن‌ها به طور یک‌جایی این چادرها را تهیه کنم، تقریبا ۵۰۰۰ هزار افغانی می‌شود.»

افزون بر گران‌بودن بهای حجاب مورد نظر طالبان، این حجاب در مسافرت‌های طولانی که دست‌وپاگیر و خسته‌کننده است. این در حالی است که زنان در لعل‌وسرجنگل، بیش‌تر مسافت‌های طولانی را پیاده می‌روند.

در مورد نویسنده

مدیر وبسایت

نظر بدهید

برای ایجاد نظر اینجا کلیک کنید