جادهی ابریشم: دیدبان حقوق بشر، میگوید که طالبان پس از ۱۵ آگست ۲۰۲۱، زمانی که بر افغانستان تسلط یافتند، سیاستها و قوانینی را بر شهروندان این کشور تحمیل کردند که بخش زیادی از حقوق اساسی زنان و دختران به ویژه آزادی رفتوآمد، حق کار، دسترسی به آموزش و دسترسی به مراقبتهای بهداشتی را نقض می کند.
دیدبان حقوق بشر، پنجشنبهی هفتهی گذشته -۲۲ جدی-، با نشر گزارش سالانهی خود در بارهی وضعیت حقوق بشر در افغانستان، میگوید که طالبان پس از بهدستآوردن قدرت، رسانهها و منتقدان شان را سرکوب یا تهدید کرده اند، سازمانهای جامعهی مدنی را تعطیل و آن شمار از ادارههای دولتی را که برای ترویج یا حمایت از حقوق بشر کار میکردند نیز، برچیده اند.
دیدبان حقوق بشر با انتقاد از سیاستهای زنستیزانهی طالبان، میافزاید: «رهبری طالبان که همه از مردان تشکیل شده، به زنان اجازهی شرکت در حکومت در هیچ سطحی، یا داشتن پستهای بلند در خدمات ملکی، از جمله قضاوت را نداده اند.» به گفتهی این نهاد، سیاستهای تحمیلی طالبان بر زنان، اعتراضهای گستردهای را در سراسر کشور از سوی زنان به دنبال داشت؛ اما «نیروهای طالبان در چندین مورد، از زور بیش از حد برای متفرقکردن زنان دخیل در اعتراضهای مردمی بر علیه قوانین و سیاستهای طالبان، استفاده کرده اند؛ شماری از معترضان و اعضای خانوادهی آنها را خودسرانه بازداشت کرده و شماری دیگر را شکنجه یا لتوکوب کرده اند.»
بر اساس گزارش دیدبان حقوق بشر، به دنبال تسلط طالبان بر افغانستان، بحران انسانی در این کشور در ۲۰۲۲ که بیشتر ناشی از فروپاشی مداوم اقتصادی است، بدتر شده است. «در طول سال بالای ۹۰ درصد جمعیت امنیت غذایی نداشته اند، از جمله دهها میلیون نفر مجبور به حذف وعدههای غذایی روزانه یا تحمل روزهای کامل بیغذایی شده اند. سوءتغذیهی مداوم، باعث افزایش مرگومیر ناشی از گرسنگی و مشکلات درازمدت سلامتی در کودکان شده است.»
در این گزارش، با استناد به نظرسنجی برنامهی جهانی غذا، آمده؛ خانوادههای که دارای سرپرست زن استند، در ۲۰۲۲، غذای کافی نداشته و تقریباً همهی آنها برای یافتن غذا، به «اقدامهای شدیدی» به ویژه فروش اسباب ضروری خانه، ارسال فرزندان به کار یا بهشوهردادن دختران جوان برای دریافت جهیزیه، روی آورده اند.
دیدبان حقوق بشر، در بخش دیگری از گزارش سالانهی خود، مینویسد: «نیروهای طالبان، قتلهای انتقامجویانه و ناپدیدکردن اجباری مقامهای دولت پیشین و پرسنل نیروهای امنیتی را انجام داده اند.» این سازمان، میافزاید که نیروهای طالبان در موارد متعددی در طول سال، عملیاتهای نظامی و حملههای شبانه را علیه مردمانی انجام داده اند که آنها را به پناهدادن یا حمایت از اعضای داعش، متهم میکنند. گزارش میافزاید که بیشتر این افراد بدون روند قانونی، بازداشت، ناپدید، یا سر بریده شده اند.
گزارش سالانهی دیدبان حقوق بشر در بارهی حملههای مسلحانه و بمبگذاریهای متعدد علیه هزارهها در ۲۰۲۲، مینویسد: «هزارهها در ۲۰۲۲، به گونهی ساختارمند مورد حملههای گروههای تروریستی به ویژه داعش قرار گرفته که در نتیجهی این حملهها، بیش از ۷۰۰ نفر کشته و زخمی شده اند»؛ حملهی ۱۹ اپریل ۲۰۲۲ بر لیسهی عبدالرحیم شهید در منطقهی هزارهنشین غرب کابل، باعث کشته و زخمیشدن کمازکم ۲۰ دانشآموز، آموزگار و کارمند شد؛ حملهی داعش بر مسجد سهدکان شهر مزارشریف، از جامعهی هزاره تقریبا ۱۲۰ قربانی گرفت؛ حملهی مرگبار دیگر در ۳۰ سپتمبر ۲۰۲۲، بر مرکز آموزشی کاج در غرب کابل، باعث کشتهشدن ۵۳ دانشآموز و زخمیشدن ۱۰۰ دانشآموز دیگر شد.
دیدبان حقوق بشر با اشاره به حملههای نامبرده بر هزارهها، میگوید که طالبان در تأمین امنیت هزارهها و جمعیتهای در معرض خطر، ناکام بوده اند. علاوه بر این، طالبان در رساندن «کمکهای صحی و دیگر کمکها به بازماندگان و خانوادههای زیاندیده، آسیبهای ناشی از حملهها را تشدید کرده است.»
دیدبان حقوق بشر، در بخش دیگری از گزارش خود، مینویسد که مقامهای طالبان، سانسور و خشونت گستردهای را در برابر رسانههای افغانستان در کابل و ولایتها اعمال کرده اند. «صدها رسانه بسته شده و تخمین زده میشود که ۸۰ درصد از زنان خبرنگار در سراسر افغانستان به دنبال تسلط طالبان در آگست ۲۰۲۱، شغل خود را از دست داده یا این حرفه را ترک کرده اند.»
بر اساس گزارش دیدبان حقوق بشر، استخبارات طالبان به گونهی دوامدار در تهدید، شکنجه و کشتار هدفمند خبرنگاران دست داشته است. گزارش میافزاید: «دسترسی به اطلاعات در افغانستان بسیار محدود شده است. در بسیاری از ولایتها، طالبان به خبرنگاران دستور داده که در بارهی طیف وسیعی از موضوعات گزارش ندهند.»
در گزارش آمده که چندین خبرنگار به دلیل تلاش برای گزارشدهی در بارهی تظاهرات ضدطالبانی، بازداشتهای خودسرانه، افزایش قیمت مواد غذایی و سایر موضوعاتی که مقامهای طالبان آن را بسیار انتقادی میدانند، لتوکوب شده اند.
نظر بدهید