جاده‌ی ابریشم: سارا کنیبز، مدیر منطقه‌ای بخش زنان سازمان ملل متحد در آسیا و اقیانوسیه، می‌گوید که زنان افغانستانی هم‌چنان به گونه‌ی ساختارمند از جامعه زدوده می‌شوند.
او، روز گذشته -دوشنبه، ۳۰ عقرب-، در برگه‌ی تویتر خود، نوشته است که زنان از بیش‌تر شغل‌ها، مکتب‌ها و حتا پارک‌ها حذف شده اند.
خانم کنیبز، هم‌چنان گفته است که زنان به روش‌های «غیرقابل‌تصوری» به مقاومت [در برابر حذف ساختارمند از جامعه] ادامه می‌دهند.
طالبان پس از به‌قدرت‌رسیدن در تابستان سال گذشته -۱۴۰۰-، محدودیت‌های بی‌حدومرزی را روی زنان و دختران در افغانستان وضع کرده اند.
در بیش‌تر از یک سال گذشته، دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم، از رفتن به مکتب بازداشته شده اند. دانش‌جویان دختر در دانش‌گاه‌ها، به پوشیدن حجاب و در موردهایی هم به پوشیدن برقع مجبور شده اند.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت، بیش‌تر کارکنان زن از اداره‌های دولتی برکنار شده و همین گونه، زمینه‌ی کار در بیرون از این اداره‌ها نیز برای زنان محدود شده است.
به دنبال محدودیت‌هایی که بازگشت طالبان روی زندگی زنان وضع شده، آن‌ها جنبش‌های اعتراضی‌ای را در برابر این گروه شکل داده و برای پس‌گیری حقوق شان، بارها به خیابان‌ها آمده اند.
طالبان اما، بیش‌تر این اعتراض‌ها را با خشونت سرکوب کرده و شماری از معترضان را بازداشت، زندانی و شکنجه کرده اند.
اکنون، کم‌ازکم سه زن معترض به نام‌های ظریفه یعقوبی، فرحت پوپل‌زی و حمیرا یوسف در بند طالبان به سر می‌برد که از وضعیت آن‌ها اطلاعی در دست نیست.
طالبان در کنار بازداشت معترضان و فعالان حقوق زن، اجازه‌ی داشتن تماس به خانواده یا وکیل مدافع را نیز به آن‌ها نمی‌دهد.
نظر بدهید