جاده‌ابریشم: بیست‌‌روز از تهاجم طالبان بر خانه محمد علی مرادی، فرمانده خیزش‌های مردمی در لعل و سرجنگل غور می‌گذرد. در این حمله ۸نفر از اعضای خانواده و دوستان او سلاخی و زخمی شدند.
باشندگان محل در این ولسوالی می‌گویند که باقی اعضای خانواده قربانیان این رویداد نیز در وضعیت بد روحی-روانی به‌سر می‌برند. برخی شوک عصبی دیده، تعدادی از درد زخم می‌نالند و شماری هم تحت تهدید گروه طالبان قرار دارند. منبع می‌افزاید که نیروهای این گروه حسن، برادر مرادی را به شدت شکنجه کرده و سر او را برای چندین ساعت زیر آب سرد گرفته است.
یاد بود از قربانیان ۵سرطان
روز جمعه(۲۴سرطان) بستگان فرمانده مرادی در خانه او جمع شدند تا قطره‌ای اشکی و برگ گلی روی قبر قربانیان رویداد خونین پنجم‌سرطان بریزند. آنها به قبرستانی جمع شدند که مرادی با دخترانش به شمول غلام حیدر و آصف در آنجا به خاک سپرده شده است. اما عارف در روستای خودش(شنیه) زیر امبارهای خاک خوابیده است.
بازماندگان خانواده مرادی نیز به رسم عذاداری، پارچه سیاه روی دروازه خانه‌ای‌شان آویزان کرده است. در کنار آن عکس قربانیان با ذکر هویت، تاریخ و محل کشته شدن آنها نصب شده است: شهید محمد علی مرادی، شهید تاج‌گل مرادی، شهید زرین مرادی، شهید آصف رضایی و شهید عارف سنگری. تاریخ شهادت: ۵/۴/۱۴۰۱٫ محل شهادت: قریه دهن چهار آسیاب گیرو.
درد مضاعف بازماندگان؛ کسی هیچ یادی از آنها نکرده
نزدیکان فرمانده مرادی به جاده‌ابریشم می‌گوید که باقی اعضای خانواده او و بازماندگان سایر قربانیان این حمله در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برند. یکی از بستگان او که نخواست نامی از وی برده شود، به جاده‌ابریشم می‌گوید که از مرادی ۴پسر، ۷دختر، ۲زن و مادرش به جامانده است. از این میان تاج‌گل و زرین کشته شدند. دو پسرش به ایران فرار کرده است. مادر و یک پسر او به نام رحمت که در حمله طالبان زخمی شده بودند، هنوز بهبود نیافته‌‌اند.
او می‌افزاید که قسمتی از پای رحمت در اثر شلیک گلوله شکسته است و نیاز به عملیات جراحی در کابل دارد. اما آنها توان مالی این عملیات را ندارد.
غلام حیدر، خواهز زاده مرادی نیز در این حمله کشته شد. از او ۳دختر و ۲پسر خُردسال و مادرش به‌جا مانده است. بستگان او می‌گوید که مادر و فرزندان غلام حیدر در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برد. کودکان غلام حیدر به آغوش پر مهر مادرکلان‌شان پناه برده و او به دامن غم‌انگیز تنهایی، اشک و ماتم و داغ حیدر.
در این میان طالبان آصف و عارف را وحشیانه سلاخی کردند. عکس‌های که از آنها به جاده‌ابریشم رسیده بود نشان می‌دهد که جنگجویان این گروه بر علاوه شلیک گلوله، اعضای بدن این دو اسیر جنگی را باچاقو بیرون کشیدند.
نزدیکان آصف رضایی می‌گوید که از او ۳دختر، ۳پسر، خانم و مادر کلان‌اش به جامانده است که در وضعیت بد اقتصادی به سر می‌برند. همچنان از عارف سنگری یک دختر خُردسال همراه با خانم‌اش به یادگار مانده است.
در همین حال باشندگان لعل و سرجنگل غور از نهادهای رسیدگی به قربانیان جنگ، سازمان‌های حقوق بشری به‌ویژه یونما شکایت دارند که تاکنون هیچ نهادی به کمک بازماندگان این رویداد نیامده است تا این کشتار وحشیانه طالبان را تحقیق و مستند سازی کند. زیرا این یک جنایت جنگی تمام عیار بود. نصف قربانیان را زنان تشکیل می‌دهد. یک خانواده به شکل گروهی کشته شدند و اسیران جنگی سلاخی.
مردم این ولسوالی از نهادهای مسوول جهانی و خصوصا یونما می‌خواهند که هیئتی به این ولسوالی اعزام کنند تا حادثه را از نزدیک بررسی و با زخمیان رویداد ۵سرطان گفتگو کنند. آنان همچنان خواهان به دادگاه کشاندن عاملین این نسل‌کشی نیز هستند.
نظر بدهید