نشست کابینه‌ی طالبان برای سه روز (۲ تا ۴ حمل) در قندهار برگزار شد. سه جناح حقانی، ملا برادر و ملایعقوب از اشتراک کنندگان اصلی این نشست بوده‌اند. گفته می‌شودکه این‌ها بیش‌ترین اخلافات سیاسی را در میان این گروه دارند.
گمانه زنی‌ها و تحلیل‌ها نیز بر این مبنا استوار بودند که موضوع اصلی نشست قندهار همانا کاهش اختلافات درونی میان سران طالبان بوده است.کسب مشروعیت بین‌المللی و تغییر در کابینه‌ی حکومت سرپرست این گروه از موضوعات دیگر نشست قندهار گفته شده بود.
ولی در روزهای پایانی این نشست که به ریاست ملاهیبت‌الله برگزار شده بود، خبری در رسانه‌ها به نشر رسید که ملا برادر به عنوان رییس‌الوزرا به جای ملاحسن‌آخند تعیین شده است، اما این خبر توسط ذبیح الله مجاهد رد و تکذیب شد.
نتایج نشست قندهار
نشست کابینه‌ی طالبان نتایج ملموسی در پی نداشت. ظاهرا اختلافات داخلی میان سران این گروه کاهش نیافته و توصیه‌های شرعی بر تغییرات ساختاری و سیاسی غلبه کرده است. هیچ عکسی هم از «نشست قندهار» در فضای مجازی و رسانه‌ها منشتر نشد تا نشان دهد که چه کسانی در آن اشتراک کرده بودند. پیام و هدف این نشست نیز به مردم واضح رسانده نشد. تنها رهنمودهای کمدیک-تراژیک از آدرس ملاهیبت‌الله آخند به نشر رسید که در آن به جمع‌آوری عشر و تطبیق بهتر شریعت در افغانستان تاکید شده است.
توقع جهان و مردم افغانستان این بود که طالبان بایستی به تعهدات خویش مبنی بر بازگشایی مکاتب دخترانه متعهد باشد و به آن جامه‌ی عمل پوشاند. اما این گروه ازهمان آغاز تصرف افغانستان به انتقام‌گیری‌های قومی، سرکوب زنان، بازداشت و لت‌وکوب خبرنگاران، قتل‌های زنجیره‌ای و صدور فرامین سلیقه‌ای در مغایرت به‌روح جمعی مردم، اقدام کردند.
اکنون مردم افغانستان به این باور رسیده‌اند که گروه طالبان مسیر استبداد، خودکامگی و پامال کردنِ قانون را طی می‌کند. یک چنین سیاستی آسیب‌های جدی به کشور می‌رساند و خطر فروپاشی این گروه را نیز متصور می‌کند.
تاریخ خونین افغانستان ثابت کرده است که حکومت‌های مستبد عمر طولانی ندارند و روزی مثل نادر شاه با گلوله کشته می‌شود یا مانند غنی فرار می‌کند.
حکومت غنی ادامه دهنده‌ی سنت سیاسی رژیم‌های فاشیستی و قومی بود؛ رژیمی که پایه‌گذار فساد اداری، فساد اخلاقی، تاراج و رشوه‌ستانی گفته می‌شد. بدین سان حکومت او در پدیدار شدنِ نگون‌بختی‌های اجتماعی سهم مهم داشت و در برابر رفاه اجتماعی، قانون‌مداری و رهایی از تبعیض اجتماعی سد محکم ایجاد کرده بود ولی نابود شد.
فرامین پسا نشست
فرامین که پس از نشست قندهار صادر می‌شوند، بیشتر به سرگرمی سیاسی و عقده‌گشایی قومی همانند است تا یک فرمان مهم حکومتی و دینی. چند فرمان را اینجا به بررسی می‌گیریم:
یکم-بستن مکاتب دخترانه: وزارت معارف طالبان چهارشنبه (۳ حمل سال ۱۴۰۱ خورشیدی) اعلام کرد که دروازه مکاتب به روی دختران لیسه و متوسطه تا اطلاع بعدی باز نخواهد شد. این گروه با نشر اطلاعیه‌ای گفته بود که هر زمان لباس مکتب دختران مطابق شریعت و فرهنگ افغانی طراحی شود، دروازه‌های مکاتب دخترانه باز خواهد شد.
دوم- تقسیم اوقات برای پارک‌های تفریحی: وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت سرپرست طالبان روز (یکشنبه، ۷ حمل) برای پارک‌های تفریحی در شهر کابل تقسیم اوقات تهیه کرده است. در این تقسیم اوقات هدایت داده شده است که زنان با رعایت «حجاب شرعی» می‌توانند در روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه‌شنبه برای تفریح به پارک‌بروند. به‌همین ترتیب، روزهای چهارشنبه، پنج‌شنبه، جمعه و شنبه برای مردان اختصاص داده شده است.
سوم-تعیین هیئتی برای رویت ماه: در حالی‌که معمولا رویت ماه توسط عربستان اعلام می‌گردد، اما حکومت سرپرست طالبان روز (یکشنبه، ۷ حمل) دستور داده است که هیئتی برای رویت ماه تعیین شود. عبدالحکیم حقانی رییس دادگاه عالی، به‌عنوان سرپرست این هیئت گماشته شده و مسوولیت دارند تا آغاز ماه رمضان و عیدهای فطر و قربان را مشخص کنند.
چهارم-سانسو رسانه‌ها: گروه طالبان روز(یکشنبه، ۷ حمل) با فرستادن نامه‌ای به رسانه‌های تصویری دستور داده است که نشرات برنامه‌های تلویزیون آشنای صدای امریکا و تلویزیون بی‌بی‌سی را در داخل کشور متوقف کنند. همچنین برنامه علمی و آموزشی دویچه وله که از طریق تلویزیون‌های شمشاد، طلوع نیوز و آریانا نشر می‌شدند، نیز متوقف شده است.
پنجم-سرکوب دانشجویان: وزارت تحصیلات عالی حکومت سرپرست طالبان مقرراتی جدیدی برای دانشگاه‌ها وضع کرده و هشدار داده است که دانشجویان پسر اجازه ندارد که در محوطه‌ی دانشگاه با دانشجویان دختر ببیند:«هیچ کسی نباید با یک دختر در دفتر و صنف ملاقات کند و در صورت داشتن کار با یک محصل اناث یا از طریق استاد زن انجام شود و یا حتما در دفتر، شخص ثالث حضور داشته باشد».
وزارت تحصیلات عالی طالبان به دانشکده‌ها اخطار داده است که دانشجویان از آوردن تلفن‌های هوشمند، پوشیدن پتلون، پوشیدن چادر رنگه و لباس‌های بی‌حجاب جدا خودداری کنند و به جای آنها لباس‌های محلی و پیراهن‌تنبان بپوشند.
ششم-یکسان‌سازی: در تازه‌ترین مورد گروه طالبان به‌کارمندان که کلاه و ریش نداشته اجازاه داخل شدن به دفتر نداده است. این گروه تلاش دارد تا جامعه را یکدست و یکسان سازد. تنوع در لباس و فرهنگ و جامعه را از بین ببرند.
آخرین فرمان: طالبان در فرمان‌های نخستین شان گفته بود که زنان بیش از ۷۲ کیلومتر را بدون محرم سفرنکنند. اما در تازه‌ترین مورد دستور داده است که زنان بدون محرم به‌خارج از کشور نیز حق سفر ندارند. منابع در میدان هوایی کابل به رسانه‌ها گفته است که«روزانه ده‌ها زن به دلیل نداشتن محرم از سفر به بیرون از کشور محروم می‌شوند».
طالبان به خاطر اختلافات داخلی و دیدگاه‌های بدوی و بنیادگرایانه‌ای شان، در حالی فرامین سرکوب‌گرایانه، کلیشه‌ای و غیر ضروری را منتشر می‌کنند که مردم افغانستان روزهای سختی را سپری می‌کنند. گرسنگی، فقر و ترورهای هدفمند افزایش یافته و مرگ‌ومیر ناخواسته زندگی شهروندان کشور را تهدید می‌کند. مردم افغانستان مجبور شده‌اند که مهاجرت و آواره‌گی را در پیش گیرند و در یک آینده‌ای نامعلوم و تاریک گام بر‌دارند.
نظر بدهید