جاده‌ی ابریشم: رزا اوتونبایوا، نماینده‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد در افغانستان، می‌گوید که طالبان، به سیاست‌های محدودکننده‌ی شدید به ویژه در قبال زنان و دختران در افغانستان ادامه داده و نزدیک به ۱۲۰۰ روز می‌شود که دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش محروم استند.
خانم اوتونبایوا، این موضوع را در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد که پنج‌شنبه‌ی هفته گذشته -۲۲ قوس- برای بررسی وضعیت افغانستان برگزار شده بود، مطرح کرده و افزود که چندی پیش، طالبان زنان و دختران را از رفتن به انستیتیوت‌های پزشکی نیز منع کردند.
نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد، ۰۷:۳۰ پنج‌شبه‌شب به وقت کابل با حضور اعضای دایم و غیردایم شورای امنیت، نماینده‌ی افغانستان در سازمان ملل متحد و نمایندگانی از کشورهای همسایه‌ی افغانستان برگزار شد.
خانم اوتونبایوا که به صورت آنلاین در این نشست حضور داشت، هم‌چنان گفت که محدودیت‌های طالبان، زنان را از دست‌رسی به خدمات اولیه محروم کرده و آن‌ها حتا در فاصله‌های کوتاه، بدون داشتن محرم نمی‌توانند به خدمات صحی دست‌رسی پیدا کنند.
خانم اوتونبایوا، وضعیت امنیتی در افغانستان را پیچیده توصیف کرد و گفت که ناامنی حتا به درون وزارت‌خانه‌های طالبان نفوذ کرده است.
او، گفت که کمک‌های بشردوستانه‌ی بین‌المللی به افغانستان باید ادامه یابد.
خانم اوتونبایوا، به تأثیرات اقلیمی به ویژه کم‌بود آب در شهر کابل اشاره کرد و تأکید کرد که بسیاری از باشندگان کابل، به آب کافی و مناسب دست‌رسی ندارند. او، گفت پیش‌بینی می‌شود که منابع آب آشامیدنی تا ۲۰۳۰ در کابل تمام شود و باید تدابیر ویژه‌ای برای این مشکل اتخاذ شود.
نماینده‌ی دبیرکل سازمان ملل در افغانستان، افزود که تعامل با طالبان به معنای عادی‌سازی روابط و شناسایی این گروه از سوی جامعه‌ی بین‌المللی نیست؛ بل که برای رسیدگی به چالش‌های شهروندان افغانستان ضروری است.
تام فلیپچر، هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی ملل متحد، در نشست شورای امنیت، گفت که نزدیک به نیم جمعیت افغانستان در فقر زندگی می‌کنند و نیازمند کمک استند؛ چیزی این کشور را به دومین کشور بحرانی در جهان تبدیل کرده است. «تأثیرات اقلیمی باعث شده که هزاران خانواده، خانه‌ها و اموال خود را در نتیجه‌ی سیلاب‌ها از دست دهند.»
تام فلیپچر، افزود که یک‌سوم جمعیت افغانستان به خدمات صحی دست‌رسی ندارند.
او، هم‌چنان گفت که انستیتیوت‌های پزشکی تنها و آخرین مکان دختران افغانستانی برای آموزش عالی بود که توسط طالبان مسدود شد. هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی ملل متحد، تأکید کرد که این تصمیم طالبان، آسب‌های زیادی برای زنان و دختران در بخش صحت و دست‌رسی به خدمات صحی به وجود می‌آورد.
آقای فلیپچر، افزود که بسته‌شدن انستیتیوت‌های صحی، بیش از ۳۶۰۰۰ قابله و ۲۸۰۰ پرستار را از شمولیت در نیروی خدمات صحی افغانستان در سال آینده جلوگیری می‌کند. به گفته‌ی او، این مسئله سبب می‌شود که آمار مرگ‌ومیر مادران و نوزادان، افزایش یابد؛ این در حالی است که اکنون نیز، در این کشور در هر ۲ ساعت یک مادر جان خودش را از دست می‌دهد.
آقای فلیچر همچنین گفت که پس از تصویب قانون وزارت امر‌به‌معروف و نهی‌ازمنکر طالبان، محدودیت‌های زیادی روی شهروندان افغانستان وضع شده که آن‌ها را از فعالیت‌های حیاتی باز می‌دارد. او، افزود: «طالبان در فعالیت‌های بشردوستانه ملل متحد در افغانستان مداخله می‌کنند. آن‌ها حمایت‌ها و کمک‌های ضروری ملل متحد در افغانستان را به تعویق می‌اندازند و به تحلیل می‌برند.»
رویا محبوب، از دیگر سخن‌رانان نشست شورای امنیت، گفت که پس از به‌قدرت‌رسیدن طالبان در آگست ۲۰۲۱، زنان و دختران با محدودیت‌های فروانی از جمله عدم دست‌رسی به آموزش، کار و فعالیت‌های اجتماعی روبه‌رو شده‌اند.
خانم محبوب با نگرانی از افزایش مدرسه‌های جهادی در افغانستان، گفت که این وضعیت، دختران را مادران جهادی و فرزندان شان را ملیشه‌های جهادی به بار می‌آورد. او، افزود: «این مدرسه‌ها، اندیشه‌های بنیادگرانه را تقویت و مردم را از تکنالوژی و دست‌آوردهای علمی جدید که برای پیش‌رفت کشور و توسعه‌ی اقتصادی خانواده‌ها ضروری است، محروم می‌کند.»
نمایندگان جاپان، گایانا، سویزرلند، چین، فرانسه، سلووینیا، اکوادور، فدراسیون روسیه، جمهوری کوریا، مالتا و امریکا که ریاست این جلسه شورای امنیت را به عهده داشت نیز، در مورد افغانستان سخن‌رانی کردند.
همچنین نصیر احمد فایق، سرپرست نمایندگی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد و نمایندگان کشورهای همسایه و نزدیک افغانستان مانند قیرقیزستان، قزاقستان، ایران، هند و پاکستان از دیگر سخن‌رانان جلسه شورای امنیت در مورد افغانستان بودند.
به طور کلی نمایندگان این کشورها در مورد وضعیت حقوق بشر به ویژه محرومیت زنان از دست‌رسی به آموزش، کار، خدمات صحی و مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی ابراز نگرانی کردند.
آنان از حکومت رادیکال مذهبی و قومی پشتون‌ها و همچنین به حاشیه رفتن اقلیت‌ها به ویژه هزاره‌ها که با تهدیدهای امنیتی نیز، از سوی طالبان و داعش مواجه استند، انتقاد کردند.
سخن‌رانان، از شورای امنیت و یوناما خواستند که در دور بعدی نشست دوحه یک گفت‌وگوی سازنده را با طالبان و همچنین کارشناسان به شمول اقلیت‌ها و زنان ایجاد کنند که به شکل‌گیری یک حکومت فراگیر و متعهد به رعایت حقوق بشر و معاهدات بین‌المللی، بینجامد.
نظر بدهید