کشتار هزاره‌ها در سه قرن متأخرِ افغانستان به‌طرز روشن از سوی دو ایدئولوژی به راه افتاده است؛ یکی نژادباوری و دیگری، ایدئولوژی مذهبی. هردو، اضلاعِ ماشینِ کشتار و نسل‌کُشی هزاره‌ها را تشکیل می‌دهند. ایدئولوژیِ مذهبی، بر «تفاوت» مذهبی تکیه کرده و نژادباوری بر «تفاوت» طبیعی و تباری. هردو ایدئولوژی در مفصلِ «تفاوتْ»، در کمین جامعه‌ی هزاره نشسته و مُدام آن‌ها را به سلّاخی می‌کشند. ایدئولوژیِ مذهبی، بیشتر پاره‌ی سنّتی جامعه را تشجیع و تحریک می‌کند، درعین‌حالی که ایدئولوژی نژادی پاره‌ی سنّتی و غیرسنّتی را وارد معرکه‌ی کشتار و حذف هزاره‌ها کرده است. یگانه محصول سرمایه‌گذاری روی این تفاوت، تولیدِ کشتار و حذف هزاره‌ها بوده است. به همین دلیل و هرچند نمی‌توان هزاره‌ستیزی را با شیعه‌ستیزی یکسان دانست؛ اما هردو ستیز و خصومت به هدف حذف و نفی هزاره‌ها با شدّت تمام، جریان دارد. در این میان، این ایدئولوژی مذهبی است که مدام در خدمت نژادباوری درآمده و آن را نیرومند ساخته است. ازاین‌روست که هیچ جغرافیایی در افغانستان برای هزاره‌ها امن نیست. در گزارش زیر، فقط می‌خواهیم روایتِ مستند از کشتار هزاره‌ها در هرات به دست دهیم.
نوت: نسخه‌ی پی‌دی اف گزارش هرات را از اینجا دانلود کنید.
نظر بدهید