جاده‌ی ابریشم: شماری از مهاجران افغانستانی و فعالان حقوق بشر هزاره در پاکستان، خواستار حفاظت از هزارهها در افغانستان شدند.
آن‌ها روز گذشته -یک‌شنبه، ۲۵ سنبله-، در یک نشست خبری در اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان، از سازمان ملل متحد خواستند که نسل‌کشی هزارهها در افغانستان را به رسمیت بشناسد.
در قطع‌نامه‌ای که از سوی این فعالان حقوق بشر نشر شده، آمده است: «می‌دانید که نسل‌کشی هزارهها دارای پیشنه‌ی تاریخی بوده و هر روز انواع مختلف خشونت بر علیه هزارهها اعمال می‌شود. خواست ما از سازمان ملل متحد این است که نسل‌کشی هزارهها را به رسمیت شناخته و از هزارهها در برابر کشتار سیستماتیک و هدف‌مند محافظت کند.»
معترضان در بخش دیگری از قطع‌نامه، با اشاره به قتل‌عام ۱۴ هزاره از روستای قریودال دایکندی، آن را نسل کشی مردم هزاره عنوان کرده‌اند. «حمله‌ی تروریستی در ۲۲ سنبله، در نوار مرزی دایکندی-غور، مرز بین ولسوالی سنگ‌تخت‌وبندر در کوتل قریودال را که در آن ۱۴ تن جان باخته و شش نفر دیگر زخمی شدند، فقط می‌توان نسل‌کشی هزاره دانست.»
مهاجران افغانستانی در این نشست، از دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، خواستند که عامل‌های خشونت بر هزاره را شناسایی کرده و نشستی را در این مورد در شورای امنیت سازمان ملل برگزار کند. در قطع‌نامه آمده: «می‌خواهیم که تمام عوامل خشونت علیه هزارهها را شناسایی و زمینه‌ی یک جلسه‌ی فوق العاده را در شورای امنیت سازمان ملل در خصوص هزارهها با حضور و نمایندگان مردم هزاره برای بررسی قضایای خشونت و حمله‌های سازمان‌دهی‌شده بر هزارهها مساعد کند.»
آن‌ها، هم‌چنان در قطع‌نامه گفته‌اند که طالبان نه تنها به وضعیت هزارهها توجهی نکرده‌اند؛ بل که محدودیت‌های زیادی را در بخش‌های مختلف بر آن‌ها وضع کرده‌اند.
در قطع‌نامه آمده است: «وضع مالیات گزاف، غصب زمین، کوچ و جابه‌جایی‌های اجباری، ترورهای هدف‌مندانه، حمایت نظام سیاسی از حضور نامحدود کوچی‌ها بر سر زمین هزارهها، تصفیه‌ی هزارهها از اداره‌ها، بی‌احترامی به مناسک مذهبی، منع تدریس فقه جعفری در مکاتب و دانشگاه‌ها و آپارتاید جنسیتی، از مواردی است که به وضوح در سه سال گذشته بر مردم هزاره اعمال شده است.»
در بخش دیگر قطع‌نامه‌ی مهاجران، آمده است که اکنون جامعه‌ی هزاره در هیچ گوشه‌ی افغانستان احساس آرامش و مصونیت ندارند. همین گونه، طالبان در امور مذهبی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بر هزارهها محدودیت وضع کرده‌اند.
فعالان زن در این نشست، گفتند که کشورهای منطقه و جهان از نفوذ و تأثیر‌گذاری خود استفاده کرده و نگذارند که هزارهها در افغانستان بیش از این طعمه‌ی توطئه‌ی گروه‌های افراطی و تروریستی شوند.
آن‌ها تأکید کردند که جهان بر طالبان فشار بیاورند تا به تشکیل یک حکومت فراگیر در افغانستان تن دهند.
فعالان زن هم‌چنان به آپارتاید جنسیتی در افغانستان پرداخته و گفته‌اند که طالبان آزادی زنان را در افغانستان محدود کرده‌اند. آن‌ها گفته‌اند: «طالبان قوانینی وضع کرده‌اند که زنان را مجبور به پوشیدن حجاب کامل می‌کند و حضور آن‌ها را در فضاهای عمومی به شدت محدود کرده است. این نوع آپارتاید جنسیتی نه تنها به محرومیت زنان از حقوق اساسی شان منجر می‌شود، بل که پیامدهای گسترده‌ای را بر زندگی اجتماعی، اقتصادی، و آینده‌ی زنان و دختران افغان در پی دارد.»
این در حالی است که پنج‌شنبه‌ی هفته گذشته -۲۲ سنبله- گروه داعش، ۲۰ باشنده‌ی هزاره‌ی دایکندی را در منطقه مرزی میان غور و دایکندی، به رگ‌بار بست که در نتیجه، ۱۴ تن کشته شده و شش تن زخم برداشت.
نظر بدهید