جاده‌ی ابریشم: شماری از اعضای جنبش «شنبه‌های ارغوانی»، می‌گویند که برای رهایی معترضان زن و قربانیان خشونت‌های جنسیتی، بر طالبان فشار وارد شود.
این زنان، امروز (شنبه، ۲۵ قوس) در واکنش به گزارش ربع‌وار سازمان ملل متحد از وضعیت نامناسب زنان در افغانستان، با نشر اعلامیه‌ای، می‌گویند که طالبان برای سرکوب زنان، از هیچ جنایت و رفتار ضدبشری دریغ نمی‌کنند.
اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی، با انتقاد از سازمان ملل متحد، می‌گویند که مسؤلیت این سازمان، تنها به نشر گزارش‌های خشونت در برابر زنان خلاصه نمی‌شود. به گفته‌ی آن‌ها، سازمان ملل، باید در هم‌کاری و مشورت با حرکت‌های اعتراضی زنان در افغانستان و نهادهای مدافع حقوق بشر، جهت محافظت از زنان قربانی خشونت، مکانیزم‌های عملی و فوری را ایجاد کند.
بر اساس گزارش ربع‌وار سازمان ملل متحد که پنج‌شنبه‌ی هفته‌ی گذشته -۲۳ قوس- منتشر شده، زنان در افغانستان به بهانه‌ی محافظت از خشونت جنسیتی، به زندان‌ها فرستاده شده و سرکوب می‌شوند.
اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی، می‌گویند که طالبان در بیش‌تر از دو سال گذشته، با بستن دروازه‌های مکتب‌ها، دانشگاه‌ها، ورزشگاه‌ها و مکان‌های تفریحی به روی زنان و وضع محدودیت بر کار و سفر آن‌ها، به گونه‌ی وحشت‌ناکی زنان را به حاشیه رانده‌اند.
در اعلامیه‌ی معترضان آمده است: «در حالی که گزارش‌های موثق تجاوز جنسی بر زنان در زندان‌های طالبان نشر شده، چه اطمینانی وجود دارد که این زنان مجدداً مورد تجاوز، و آزارواذیت جنسی قرار نمی‌گیرند.»
این معترضان، گفته‌اند که زندانی‌کردن قربانیان خشونت‌های جنسیتی، نه تنها عادلانه نیست، بل که نوع وحشت‌ناک «آزارواذیت روانی» زنان است که باید فوراً متوقف شود.
اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی، با تأکید بر توقف خشونت‌های سیستماتیک طالبان در برابر زنان افغانستانی، از جامعه‌ی جهانی، نهادهای مدافع حقوق بشر، حرکت‌های اعتراضی و شهروندان افغانستان، می‌خواهند تا در مقابل این خشونت‌ها سکوت نکنند.
این معترضان، وضعیت زندان‌های زیر کنترل طالبان را اسف‌بار خوانده و خواستار نظارت از این زندان‌ها در سراسر افغانستان شده اند.
به باور آن‌ها، طالبان با زندانی‌کردن، شکنجه و سرکوب زنان، تلاش دارند آن‌ها را به حاشیه برانند.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، زنان بدترین وضعیت در بیش از دو دهه‌ی گذشته را سپری می‌کنند. در این دوره، زنان و دختران، اساسی‌ترین حقوق شان مانند حق آموزش و کار را از داده و به بخش زیادی از حقوق اجتماعی شان نیز، دست‌رسی ندارند.
نظر بدهید