جاده‌ی ابریشم: نزدیک به دو سال می‌شود که دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم، از آموزش بازمانده و از شش ماه به این سو، دختران و زنان، از تحصیل در دانش‌گاه‌ها نیز منع شده اند.
دوام محدودیت‌های اجتماعی به ویژه بر زنان، باعث شده که امید به آینده نیز در میان آن‌ها نیز به پایین‌ترین سطح در بیست‌وچند سال گذشته برسد؛ طوری که شمار زیادی از دختران و زنان افغانستانی، به افسردگی و دیگر ناخوشی‌های روانی دچار شوند.
در چنین حالتی، نهاد «دختران در مسیر تغییر»، تلاش می‌کند که مشعل امید را در دل دختران افغانستانی زنده نگه دارد. در همین راستا، این نهاد، نمایش‌گاه‌هایی را در امور اهمیت و جایگاه مطالعه برای شماری از دختران بازمانده از آموزش در کابل و دیگر ولایت‌ها برگزار کرده است.
طوبا مبارز، یکی از اعضای فعال نهاد «دختران در مسیر تغییر» و از برگزارکنندگان این نمایشگاه، به هفته‌نامه جاده‌ی ابریشم، گفت: «هدف ما امیددادن به دختران محروم از آموزش است.»
به باور خانم رضایی، دختران افغانستانی، نباید امید خود به آینده را از دست بدهند. «باید به یاد داشته باشیم که تاریک‌ترین لحظه‌ی شب، نزدیک‌ترین لحظه به سحر است.»
قرار است نهاد دختران در مسیر تغییر، کارگاه‌های آموزشی‌ای را در باره‌ی اهمیت مطالعه و نقش سازنده‌ی آن در شکل‌دادن به ذهنیت اعضای جامعه، به ویژه ذهنیت دختران، در غور، لوگر و کندهار نیز، برگزار کند.
این در حالی است که پس از تسلط طالبان در افغانستان، میلیون‌ها دختر از رفتن به مکاتب و دانش‌گاه‌ها بازمانده و دختران و زنان هر روز با محدودیت‌های بیش‌تری دست‌وگریبان می‌شوند.
نظر بدهید