تحلیلی گزارشها

کوچی‌ها حامیان خاموش طالبان در هزارستان

جاده‌ی ابریشم: کوچی‌ها به بهانه‌ای دعواهای زمین تلاش دارند تا در تمام روستاها و ولسوالی‌های هزاره‌نشین مستقر شوند. این هجوم سیل‌آسا و مسلحانه‌‌ی کوچی‌ها در هزاره‌جات پرسش برانگیز و مشکوک است. زیرا کوچی‌ها این بار مسلح با سلاح‌های سبک و سنگین هستند. وسایط نقلیه نظامی از قبیل رینجر و هاموی در اختیار دارند.
باشندگان محل و برخی چهره‌های سیاسی و مردمی به این باورند که طالبان از کوچی‌ها برای اهداف نظامی و قومی ‌شان استفاده می‌کنند.
مهدی راسخ، نماینده‌ی پیشین مردم بهسود در مجلس نمایندگان در یک گفتگوی اختصاصی به جاده‌ی ابریشم گفته بود که امسال کوچی‌ها با حمایت قاطع طالبان در تمام نقاط هزاره‌جات حضور یافته و جنگجویان این گروه متنفذین محل را در مخالفت با طالبان زندانی می‌کنند.
وی تصریح کرده بود که طالبان با استفاده از کوچی‌ها سیاست عبدالرحمن مبنی بر تصرف زمین‌های مردم هزاره را دنبال می‌کند.
با این فرض، کوچی‌ها همانند سال‌های قبل تلاش دارند تا خون مردم هزاره را بریزند و زمین‌های آنان را تصرف کنند. پس از تصرف زمین، مردم هزاره ناچار می‌شوند، مثل عصر عبدالرحمن دست به کوچ دسته‌جمعی بزنند. لذا کوچی‌ها و طالبان از هر ابزاری استفاده می‌کنند تا مردم هزاره را وادار به ترک زمین‌های‌شان کنند.
کوچی‌ها با حمایت قاطع طالبان، در ولسوالی‌مالستان ولایت غزنی و ولسوالی سنگ‌تخت و بندر ولایت دایکندی، خون‌بهای کوچی‌های را می‌خواهند که در سال‌های دور در درگیری با ساکنان محل کشته یا زخمی شده‌بودند. مثلا کوچی‌ها از ساکنان روستای «سیاه‌چوب» ولسوالی سنگ‌تخت‌وبندر‌، یک میلیون افغانی خون‌بهای یک مرد کوچی را گرفتند که در سال ۱۳۶۳ در درگیری با ساکنان این روستا کشته شده‌است.
منابع محلی به روزنامه اطلاعات روز گفته است که باشندگان «روستای سیاه‌چوب» هم به ‌خاطر کشته‌شدن یک نفرشان در درگیری‌های سال‌های دور شکایت درج کردند؛ اما طالبان شکایت آن‌ها را نادیده گرفته است.
در همین‌حال، طالبان در ولسوالی کیتی ولایت دایکندی نیز دست به غصب زمین‌های پدری مردم زده‌اند. مردم محل گفته‌اند که پدران‌شان از دوران ظاهر شاه این زمین‌ها را در اختیار داشته و به حکومت‌ها مالیه داده است.
مساله دیگر که طالبان با استفاده از کوچی‌ها در هزاره‌جات دنبال می‌کند این است که این گروه هراس دارد تا مقاومت مسلحانه علیه یک نظام تک‌قومی، تک‌جنیستی و استبدادی در هزارستان شکل نگیرد. طالبان نام کسانی چون عبدالخالق خالق هزاره، گاوسوار، بلخی و مزاری را به یاددارند که هزاره‌جات سربلند کردند و گلوی ستم را دریدند.
بنابر این، طالبان در لباس کوچی نیروهای مسلح‌شان را در هزاره‌جات جابجا می‌کند تا جلو مقاومت این مردم گرفته شود. لذا ولسوالی‌های بهسود و دایمیرداد ولایت میدان وردک، مالستان، جغتو و ناهنور ولایت غزنی، لعل و سرجنگل ولایت غور، ولسوالی شیخعلی ولایت پروان، ولسوالی‌های کیتی، پاتو، خدیر، سنگ‌تخت و بندر و شهرستان ولایت دایکندی و ولسوالی‌های پنجاب و ورس ولایت بامیان شاهد حضور مسلحانه‌ی کوچی‌ها بوده است.