علی ضحاک
بیشتر از ۹ ماه از حاکمیت دوباره گروه طالبان می‌گذرد. در این مدت این گروه از هیچ تلاشی که نشان دهد در پی تشکیل یک حکومت فراگیر و همه شمول است انجام نداده است. برعکس این گروه با وضع محدودیت‌ها علیه زنان و ایجاد سدهای محکم علیه گردش آزاد اطلاعات و فعالیت رسانه‌ها، زشت‌ترین چهره خودشان را به نمایش گذاشته است. با وجود تلاش‌های جامعه جهانی و اعتراض‌های گسترده علیه نوع حکومت این گروه، باگذشت هر روز وضعیت در افغانستان وخیم‌تر می‌شود. در پی وضع محدویت علیه زنان و خبرنگاران، در تازه‌ترین مورد گروه طالبان به گویندگان زن رسانه‌ها دستور داده است که هنگام ظاهر شدن، صورت شان را بپوشانند. این دستور طالبان واکنش‌های داخلی و خارجی زیادی را در پی داشت؛ اما این واکنش‌ها و فشارها تا هنوز نتوانسته این گروه را پاسخ‌گو بسازند.
در یک هفته گذشته برعلاوه ناپدید شدن یک خبرنگار روزنامه صبح کابل که تا هنوز از سرنوشت آن اطلاع در دست نیست، ۶ خبرنگار توسط گروه طالبان بازداشت و تهدید شده است. در تازه‌ترین مورد منابع محلی در ولایت دایکندی تایید می‌کند که میرزا حسنی صاحب امتیاز رادیو آفتاب و مسوول شبکه نهادهای مدنی در ولایت دایکندی توسط گروه طالبان در ولایت هرات بازداشت شده است. منابع همچنان گفته است که آقای حسنی بعد از بازداشت شدیداً توسط گروه طالبان شکنجه شده است. این در حالی است که تا هنوز ۵۰درصد رسانه‌های فعال در افغانستان از فعالیت بازمانده و ۶۰ درصد از خبرنگاران نیز شغل شان را از دست داده است. در این میان ۸۴ درصد خبرنگاران زن در افغانستان بیکار شده است.
ترس و تهدید از بازداشت و شکنجه خبرنگاران همچنان با قوت باقی است. گروه طالبان با ایجاد محدودیت علیه فعالیت رسانه‌ها در پی انکار و پنهان کردن فعالیت‌های ضد حقوق بشری شان است. تا هنوز صدها نظامی پیشین و کارمندان حکومت قبلی از سوی گروه طالبان بازداشت، شکنجه و یا کشته شده‌اند. عمل‌کرد گروه طالبان با زنان و سایر شهروندان خصمانه و عقده‌مندانه است.نقض حقوق بشر و گسترش روز افزون افراطیت در سایه شعار حکومت اسلامی در افغانستان، وضعیت را روز به روز بدتر ساخته است. طالبان با وضع محدویت علیه رسانه‌ها کوشش می‌کند تا پهلوهای پنهان عمل‌کردهای ضد بشری و انسانی شان پوشیده بماند. این ترس واقعی و بنیادی است و برای این کار گروه طالبان دست به هرکار ممکن می‌زند. تا هنوز این گروه در این مورد موفق بوده است. باوجود آن صدها گزارش تصویری، صوتی و نوشتاری در مورد جنایت‌های ضد بشری گروه طالبان منتشر شده است. رسانه‌ها و خبرنگاران با قبول تهدیدها و خطرهای فروان؛ اما همچنان کار می‌کنند و رویدادها را مستند سازی می‌کنند. گروه طالبان برای مهار خبرنگاران کوشش می‌کند تهدیدها علیه این قشر را بیشتر سازد. در نبود خبرنگاران و رسانه‌ها این گروه با خیال راحت دست به آزار و اذیت مردم می‌زند و به قتل و کشتار افراد ملکی ادامه می‌دهد. ترس و هراس گروه طالبان از رسانه‌ها و خبرنگاران زمانی بیشتر می‌شود که جنگ‌جویان این گروه در سایه عفو عمومی، دست به شکنجه و کشتار غیر نظامیان و نظامیان پیشین می‌زنند و حقوق بشر را به صورت گسترده در تمام نقاط افغانستان نقض می‌کنند.
نظر بدهید