خبری گزارشها

شریح شیون، فعال فرهنگی، جایزه‌ی شهروند جهانی «تی‌آر‌تی» ترکیه را به دست آورد

 

جاده‌ی ابریشم: شریح شیون، شاعر و نویسنده‌ی افغانستانی، به دلیل فعالیت‌‌های فرهنگی و خدماتی که برای کودکان انجام داده، برنده‌ی جایزه‌ی شهروند جهانی تلویزیون «تی‌آر‌تی» ترکیه شناخته شد.

شیون، این جایزه را روز گذشته -جمعه، ۴ قوس- در حضور شرکت‌کننده‌های مختلف از سراسر جهان در زمینه‌های سیاسی، اکادمیک، هنر و سرگرمی، کمک‌های بشردوستانه و تجارت در استانبول ترکیه، به دست آورد.

این جایزه‌ی، سالانه به کسانی‌از سراسر جهان اهدا می‌شود که خدمات پیش‌گامانه و قابل ‌توجهی برای بشریت انجام می‌دهند.

شیون می‌گوید:«این جایزه به دلیل خلق ایده‌ی اکادمی کوچه و این که ما، باید خیابان را برای کودکان محروم، مکتب بسازیم و تلاش در جهت توسعه‌ی آموزش در گوشه‌هایی محروم اجتماعی به من تعلق گرفته است.»

او، از بنیاد گذاران و معاون مؤسسه‌ی فرهنگی کامه است که در زمینه‌ی پخش‌ونشر کتاب در عرصه‌ی هنر و ادبیات، فعالیت می‌کند.

شیون، مدیر اکادمی کوچه است که هدف آن آموزش به کودکان خیابانی است. او، تا اکنون یک مجموعه‌ی شعر زیر نام «باد حتا دروغ می‌گوید» دارد. در کنار این، او کتاب تحقیقی دیگری زیر نام «فلک» نوشته که جستاری در باره‌ی موسیقی و ادبیات فولکلور بدخشان است. همین گونه، او دو کتاب دیگر شعر ترکیه، به نام‌های گزیده‌ی شعر معاصر ترکیه و اشعار یونس امره را از زبان ترکی، به پارسی برگردان کرده که تازه از چاپ بیرون شده است.

شریح شیون و دیگر هم‌کارانش، برای کودکان خیابانی، برنامه‌ای سنجیده است تا بتواند از این طریق، برای آنان، در بخش‌های قصه‌خوانی، سواد‌آموزی، هنرآموزی و سرگرمی –شطرنج- کار کند.

او می‎‌گوید: «البته که نان، البته که رفع گرسنگی؛ ولی نان بدون آموزش هیچ وقت در درازمدت روی دست شما باقی نمی‌ماند. بدون آموزش، نمی‌توانیم بر مشکلات اقتصادی در دراز مدت غلبه کنیم. به همین دلیل، من موافق کمک‌های دوام‌دار عاجل برای مبارزه با فقر نیستم. این روش در درازمدت به دوام فقر کمک می‌کند. آموزش تنها راه بیرون رفت است.»

شیون می‌افزاید که برنامه‌های مدون و ازپیش‌آماده در در زمینه‌ی توسعه‌ی آموزش دارد. «ما متأسفانه به دلیل نبود امکانات، نمی‌توانیم حتا بگویم در آغاز قرار داریم. در آغاز هم قرار نداریم. در امید برای آغاز قرار داریم؛ ولی این راه را ادامه خواهیم داد.»
این در حالی است که کودکان زیادی در افغانستان، به دلیل فقری که خانواده‌های شان با آن درگیر اند، از روند آموزش دور مانده و به کار در خیابان‌ها ناچار شده اند.