علی غزنوی
من از اوایل زمستان گذشته چندین شب در هوای سرد و خشین شهر غزنی با هزار بدبختی و هردم شهیدی مقابل دروازه اداره پاسپورت شب زنده داری و روزها را در صف ایستادم اما قادر به این نشدم که اسناد درخواستی‌ام با حکم مدیر پاسپورت مزین شود.
بلاخره در جستجوی راه‌های دیگر شده و با دلالان سروکارم گره خورد. صرفاً برای گرفتن احکام مسوول اداره در مقابل هر حکم بیشتر از ۳۵۰ دالر پرداخته‌ام و به تاریخ ۱۲حوت سال گذشته حکم مدیر پاسپورت غزنی را در اوراق درخواستی خود و خانمم دریافت کردم.
این کجای کار است! پس از اخذ حکم سرگردانی ما به دور دو رفت و بسا روزهایم همچنان بی‌نتیجه، برای بایومتریک شدن پشت دروازه بسته اداره پاسپورت سیاه شد.
بار دوم دست به دامن دلال شده و این بار برای بایومتریک شدن پول پرداختم. من شاهد این موضوع بودم که در روز بایومتریک صدها نفر پشت دروازه صف بسته بودند، اما کسی اجازه ورود به داخل نداشت. مسوولان دروازه اداره پاسپورت غزنی صرفاً کسانی را که قبلا به یکی از دلالان مرتبط با ایشان پول پرداخته بود، اجازه داخل شدن می‌دادند. آنهم طوری صورت می‌گرفت که از داخل اداره برای دروازه بان‌ها نام اشخاص داده می‌شد و آنان همان فرد مشخص را صدا می‌کردند.
پس از سرگردانی زیاد و پرداخت پول به روز ۲۲ حمل سال ۱۴۰۱ بخت آنرا یافتم که نامم توسط دروازه بان اداره خوانده شود و بداخل راه یافته و بایومتریک شدم.
اکنون که بیشتر از چهار ماه از بایومتریک شدنم می‌گذرد و برای دریافت دو جلد پاسپورت علاوه بر پرداختی‌های بانک، ۹۲ هزار افغانی به دلالان پرداخته‌ام، پاسپورتم را دریافت نکرده‌ام. اینک که اداره پاسپورت ولایت غزنی تا اطلاع ثانوی تعطیل گردیده به بدبختی ما افزوده شده و این سرگردانی را پایانی نیست که نیست.
قصه به من هم تمام نمی‌شود، اگر به صفحه فیسبوک افغان پست غزنی مراجعه و کامنت‌های زیر مطالب نشر شده آن صفحه را مطالعه بکنید، خواهید دید که متقاضیان زیادی از اداره پاسپورت غزنی شکایت دارند و هر کدام چندین ماه منتظر آمدن پاسپورت شان هستند.
نظر بدهید