جاده‌ی ابریشم: سازمان ملل متحد از چارچوب استراتژیک جدید خود برای کمک‌رسانی به شهروندان افغانستان تا ۲۰۲۵ را همگانی کرده است.
در این چارچوب که روز گذشته -دوشنبه،۱۲ سرطان- در وبسایت سازمان ملل نشر شده، به اولویت‌های ملل متحد برای پشتیبانی از شهروندان افغانستان پرداخته شده است.
تیم کشوری سازمان ملل متحد که متشکل از همه نهادهای کمک‌کننده‌ی مرتبط با اهداف و برنامه‌های ملل متحد در افغانستان است، سه اولویت مشترک تکمیل‌کننده و تقویت‌کننده‌ی متقابل برای کمک و حمایت از شهروندان افغانستان را تا سال ۲۰۲۵ در نظر گرفته است.
اولویت نخست، شامل ارائه‌ی خدمات ضروری پایدار در بخش‌های صحت، تغذیه، آموزش‌وپرورش، استخدام، آب، بهداشت، حفاظت اجتماعی و سایر کمک‌های مورد نیاز است که قرار است به افراد نیازمند بدون تبعیض رسانده شود.
اولویت دوم، فرصت‌های اقتصادی و تقویت‌کننده‌ی معیشت است که برای گروه‌های آسیب‌پذیر به ویژه زنان در نظر گرفته شده است.
اولویت سوم، برنامه‌های توسعه‌ای برای تقویت انسجام اجتماعی، شمولیت، برابری جنسیتی، حقوق بشر و حاکمیت قانون و همچنین تقویت مشارکت جامعه‌ی مدنی و حمایت از هم‌سویی چارچوب‌های تنظیمی و قانونی افغانستان با اسناد بین‌المللی و حقوق بشر است؛ همین گونه، برنامه‌هایی که به عنوان پیش‌نیازهای توسعه‌ی پایدار و صلح در افغانستان مورد توجه قرار می‌گیرد.
دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، با نشر خبرنامه‌ا‌ی در صفحه‌ی فیسبوک خود، گفته است: «چارچوب استراتژیک سازمان ملل متحد روی‌کرد سازمان ملل را برای رسیدگی به نیازهای اساسی انسانی در افغانستان، اولویت‌دادن به نیازها و حقوق افراد آسیب‌پذیر، از جمله زنان و دختران، اطفال و جوانان، بی‌جاشدگان داخلی، عودت‌کنندگان، پناهندگان، اقلیت‌های قومی و مذهبی را بیان کند.»
روزا اوتونبایوا، نماینده‌ی ویژه‌ی دبیرکل سازمان ملل متحد برای افغانستان، گفته است: «چارچوب استراتژیک ما، یک پیشنهاد قوی برای کمک به مردم افغانستان برای رفع نیازهای اولیه‌ی انسانی آن‌ها و تکمیل‌کننده‌ی کمک‌های جاری بشردوستانه‌ی نجات‌دهنده است.» دانیل اندرس، معاون نماینده‌ی خاص دبیرکل سازمان ملل و هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشری این سازمان نیز، گفته است: «سازمان ملل متحد و شرکای آن، اذعان دارند که کمک‌های بشردوستانه به تنهایی برای رسیدگی متداوم به درد و رنج بزرگ و فزاینده‌ی انسانی مردم افغانستان، در میان‌مدت و طولانی‌مدت کافی نخواهد بود.»
اندرس، افزوده است که سازمان ملل متحد برای اجراکردن این چارچوب استراتژیک، به حمایت مقام‌های حاکم و تمویل‌کنندگان نیاز دارد.
چارچوب استراتژیک سازمان ملل متحد، در پاسخ به وضعیت و محیط محدودکننده‌‌ای در نظر گرفته شده که پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان شکل گرفته است. ممنوعیت آموزش و کار زنان حتا در دفترهای سازمان ملل متحد، گسترش دامنه‌ی فقر و بی‌کاری و ناپدیدکردن زنان از زندگی عمومی، از مهم‌ترین پیامدهای حاکمیت طالبان در کم‌تر از دو سال گذشته بوده است.
نظر بدهید