شکریه میرزاد، دانشجوی علوم سیاسی
طالبان فهمیده است که زنان فعلی زنان بیست سال قبل نیست که با هرنوع خشونت مدارا کنند. خانه نشستن را به‌مثابه‌ی حق مسلم شان بی‌پذیرند. زنان امروز از تمام حقوق و آزادی‌های شان آگاه استند. می‌دانند که جواب هرگونه خشونت و تحقیر طالبان را با علم و قلم پاسخ بدهند.
هرچند در کشور مرد سالار مثل افغانستان، زنان همیشه ازداشتن ابتدایی‌ترین حقوق شان بی بهره بودند؛ تبعیض جنسیتی، پیروی ازسنت‌های قبیلوی، نبود حاکمیت قانون، عرف و رسوم ناپسند اجتماعی در کشور روز تا روز زن ستیزی و نقض حقوق زنان را تقویت می‌نماید. با این حال زنان افغانستان اکنون نه تنها برای حفظ و گسترش حقوق شان می‌رزمند، بلکه برای افغانستان و منافع ملی کشور مبارزه می‌کنند. ولی مردان نظاره‌گر ظلم آشکار طالبان در حق زنان است. جای تاسف و نا امیدی است!
نظر بدهید