عبدالوهاب کریمی، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل حقوقی
با دریغ و درد، امروز، جانیان وحشی، کورس آموزشی کاج را هدف حمله‌ی انتحاری قرار دادند. این گونه حملات مصداق بارز و روشن نسل‌زدایی است.
نسل‌زدایی در مواردی رخ می‌دهد که حمله‌کنندکان، یکی از رفتارهای مجرمانه‌ی پنج‌گانه درج‌شده در ماده‌ی ۶ اساس‌نامه‌ی دادگاه بین‌المللی کیفری (Icc) را علیه اعضای یک گروه قومی، مذهبی، ملی یا نژادی به قصد نابودی کلی و جزئی آنان انجام دهند.
به دلایل ذیل، تکفیری‌ها در این گونه حملات دو رفتار مجرمانه‌ی نسل‌زدایی، یعنی قتل و ایراد صدمه‌ی شدید جسمانی و روانی را به قصد نابودی کلی و جزئی گروه مذهبی شیعه، انجام داده اند:
۱: هدف‌قراردادن اعضای گروه مذهبی تنها به دلیل تعلق به مذهبی خاص
تکفیری‌ها، اعضا گروه‌های مذهبی شیعه را صرفا به دلیل هزاره و شیعه‌بودن هدف انواع حملات انتحاری، بمب‌گذاری و تیراندازی قرار می‌دهند. اگر حمله‌کنندگان، قصد نابودی کلی یا جزئی این گروه مذهبی را نداشتند، نباید افراد غیرنظامی شیعه را صرفا به دلیل تعلق به مذهبی خاص، هدف قرار دهند. شیعیان ساکن در کشور، جرم یا جنایتی را علیه تکفیری‌ها، مرتکب نشده اند و جنک گروه فاطمیون در سوریه علیه داعش و دیگر گروه‌ها، به دلیل اصل شخصی‌بودن جرم و مجازات و نیز به استناد آیت «وَلَا تَزِرُ وَازِرَهٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ» و دیگر دلایل، مجوز حمله علیه اعضای غیرنظامی گروه مذهبی شیعیان کشور نمی‌شود.
۲: سازمان‌یافته‌بودن حملات
حمله‌کنندگان اعضای گروه مذهبی شیعه را حداقل از زمان حکومت اشرف غنی به صورت سازمان‌یافته، مکرر و مستمر و توأم با انواع شقاوت‌های و بی‌رحمی‌ها، در منطقه‌ای خاص، یعنی محل سکونت آنان، مورد هدف قرار داده اند.
کیفیت تداوم و سازمان‌یافته‌بودن ارتکاب این جنایت‌ها در این سالیان طولانی، به‌گونه‌ای است که حاکی از وجود سیاست کلی جنایتکاران در نابودی کلی یا جزئی این گروه مذهبی است. جنایت‌های ارتکاب‌یافته، به وضوح نشان می‌دهد که حمله‌کنندگان، «می‌دانسته یا باید می‌دانسته اند» که هدف نهایی اعمال مجرمانه و هم‌دستان آنان، نابودی یک گروه مذهبی است. اگر هرکسی خود را جای حمله‌کنندگان قرار دهد و به صورت منظم و مکرر یک گروه مذهبی را مورد شدیدترین حملات وحشیانه قرار دهد، حتماً قصد نابودی تمام یا بخشی از آن گروه مورد هدف را دارد؛ به بیان دیگر، ماهیت این اعمال و ارتکاب آن در این شرایط و حالات خاص، به‌گونه‌ای است که به صورت قطعی حاکی از قصد نابودی این گروه مذهبی است.
۳: وسعت و شدت شقاوت‌‌ها و بی‌رحمی‌ها
از زمان حکومت اشرف غنی تا اکنون، همه مراکز تجمع هزاره‌ها و شیعیان از قبیل کورس‌های آموزشی، مکاتب دخترانه و پسرانه، مساجد، بازار، چوک‌ها، حسینه‌ها، ورزشگاه‌ها، دانشگاه‌ها، شفاخانه‌ها، زایشگاه‌ها، موتر‌های مسافربری از قبیل کاستر، تونس، تکسی، و… هدف حمله کنندگان بوده و شمار زیادی در این مراکز بر اثر حملات انتحاری، بمب‌گذاری و تیراندازی، جان‌های شیرین خود را از دست داده اند؛ یا حداقل متحمل صدمات شدید جسمانی و روانی شده اند.
هر انسانی با وجدان و بی‌طرفی، می‌توانند قصد مرتکبان، مبنی بر نابودی کلی یا جزئی شیعیان کشور را به وضوح از این بی‌رحمی‌ها‌و ستم‌گری‌ها در این گستره‌ی وسیع استنباط کند؛ درست است که برخی از مساجد برادران اهل سنت نیز هدف حمله‌ی انتحاری و بمب‌گذاری واقع شده؛ ولی تا اکنون مراکز آموزشی، ورزشی و درمانی آن‌ها مصون از این نوع حملات بوده اند. تبعیض در این گونه حملات، بیان‌گر قصد نابودی کلی و جزئی گروه مذهبی شیعه در کشور است.
۴: عقیده‌ی حمله کنندگان
دیدگاه و عقیده‌ی مرتکب، می‌تواند در احراز قصد او در نابودی کلی و جزئی گروه موردنظر راه‌نما باشد؛ مرتکب، از نظر ایدیولوژی و باورهای مذهبی، نابودی یکی از گروه‌های چهارگانه را تکلیف و مسئولیت دینی خود بپندارد.
امروزه، گروه‌های تکفیری از قبیل داعش و امثال آن، دشمنی علنی خود را علیه شیعیان اعلام کرده و مانند زمان امیر عبدالرحمان خان، رسماً اعلام داشته اند که شیعیان کافر و کشتن آنان مسئولیت دینی و مذهبی هر مسلمان است و در راستای انجام این تکلیف دینی، این همه حمله‌های کور را علیه شیعیان کشور تا اکنون سازمان‌دهی کرده اند.
با توجه به این دلایل و دلایل دیگر، این گونه کشتارها و صدمات شدید جسمانی و روانی، مصداق بارز نسل زدایی است. هر انسان با وجدان و منصفی می‌پذیرد که این روزها شیعیان کشور، مانند دوره‌ی امیر عبدالرحمن خان، قربانی نسل‌زدایی وسیع و گسترده‌ای واقع شده اند و باید اقدامات جدی ملی و بین‌المللی به منظور حمایت و حفاظت از این گروه مذهبی اتخاذ شود. اگر این جنایت‌ها از نوع نسل‌زدایی نباشد، اصلا نسل‌زدایی در دنیا مصداق عینی ندارد؛ ولی با وجود این دلایل قطعی، سران حکومت‌های قبلی و فعلی، حاضر نیستند که این جنایت‌های گسترده و سیستماتیک را نسل‌زدایی بنامند و بیش‌تر آن‌ها، این جنایت شنیع و ام‌الجرایم را به جنایت علیه بشریت تقلیل داده اند که این خود ستم دیگری در حق شیعیان کشور است.
نظر بدهید