جادهابریشم: نهاد حمایت از کودکان به تازگی اعلام کرده است که در افغانستان تقریبا ۱۰ میلیون کودک گرسنگی میکشند، زیرا کمکهای غذایی نتوانسته نیازهای آنان را برآورده کند.
این نهاد به تاریخ نهم ماه می آمار جدیدی را منتشر کرده که نشان میدهد ۹.۶ میلیون کودک در افغانستان به دلیل بحرانهای متوالی در معرض سوی تغذیه و گرسنگی قرار دارند.
ترکیب وحشتناک از سقوط اقتصادی، تاثیرات جنگ، جنگ اکراین و خشکسالی مداوم باعث شده که هر روز به تعداد کودکان و بزرگسالان در معرض گرسنگی افزوده شود. گزارش نهاد حمایت از کودکان نشان میدهد که علیرغم کمکهای انجام شده در ماههای اخیر، ۱۹.۷ میلیون نفر از جمعیت افغانستان هنوز گرسنگی میکشند و نیاز به حمایتهای فوری دارند.
مطابق به آمارهای ارایه شده توسط این نهاد، تنها از ماه مارچ تا می ۲۰هزار نفر دیگر به قحطی کشیده شدهاند. در این گزارش همچنین آمده است که کمک غذایی در کوتاه مدت و به تنهایی برای مقابله با بدترین بحران گرسنگی در کشور کافی نیست.
هنگامی که طالبان در ماه آگست سال گذشته کنترل کشور را به دست گرفتند، جامعه بینالمللی عمدتاً با مسدود کردن داراییها و تعلیق کمکهای توسعهای برای کاهش خطر از ارائه مستقیم و غیرمستقیم بودجه به گروه طالبان خودداری کردند.
این نهاد در بخشی از گزارش خود گفته است که کودکان افغانستان اکنون بار سنگین سیاستهای جامعه بین المللی را متحمل میشوند. سیاستی که افغانستان را از همه چیز محروم کرده و اقتصاد را به سمت نزولی سوق داده است. فقر، بیکاری و قیمت موادغذایی به طور چشمگیری افزایش یافته است و والدین را مجبور به انجام اقدامات ناامیدانه برای تغذیه فرزندان خود کرده است.
آتنا ریبورن یکی از مدیران نهاد حمایت از کودکان در این گزارش گفته است که کارکنان خط مقدم بهداشت این نهاد هر روز کودکانی را درمان میکنند که به دلیل گرسنگی ممکن است تلف شوند، زیرا آنها فقط یک بار در روز فقط نان میخورند. او اضافه میکند: «کودکان در افغانستان هرگز زندگی بدون درگیری را ندیدهاند و اگر به زودی اقدام نشود، آنها دنیای بدون قحطی و گرسنگی را نیز نخواهند دید».
پیشبینیهای این نهاد نشان میدهد که ۱۸.۹ میلیون کودک و بزرگسال از ماه جون تا نوامبر سال جاری به کمک غذایی نیاز دارند اما بودجه فقط برای حمایت از ۳.۲ میلیون نفر وجود دارد. با گذشت هر روز بدون بودجه مورد نیاز برای حمایت بیشتر، کودکان بیشتری جان خود را به دلایل قابل پیشگیری از دست میدهند.
این گزارش افزوده است که «جامعه بینالمللی باید با شناسایی راههایی برای افزایش نقدینگی در اقتصاد کشور، به شکاف بودجه و سقوط اقتصادی افغانستان رسیدگی کند. تا زمانی که به بحران اقتصادی رسیدگی نشود و فقر رو به افزایش باشد، کودکان همچنان با سطوح فاجعه باری از گرسنگی روبرو خواهند بود. کمک غذایی به تنهایی نمیتواند جان آنها را نجات دهد.»
مریم، ۲۶ ساله، پنج فرزند دارد و در ولایت فاریاب زندگی میکند، جایی که بسیاری از خانوادهها تنها یک وعده غذا در روز دارند و شفاخانه دولتی مملو از کودکانی است که از سوء تغذیه حاد رنج میبرند. شوهر مریم در ایران است و در تلاش است تا کاری پیدا کند تا از این راه بتواند برای زنده ماندن خانوادهاش پول بفرستد.
مریم به نهاد حمایت از کودکان گفته است: «من نگران فرزندانم هستم. من فقط میتوانم پول نقد قرض کنم و برای آنها غذا بخرم، اما بیشتر روزها غذای کافی برای آنها ندارم. گاهی غذا برای خوردن داریم و بعضی روزها نداریم.»
بحران در افغانستان در زمانی رخ میدهد که جهان با بزرگترین بحران گرسنگی خود در قرن حاضر مواجه است، به طوری که تخمین زده می شود ۴۴ میلیون کودک و بزرگسال در سراسر جهان در آستانه قحطی قرار دارند.
نظر بدهید