جاده‌ی ابریشم: طالبان در ادامه‌ی کوچ‌دادن اجباری شهروندان هزاره از ملکیت شان، اکنون شهرک مهاجرین و بازار ولسوالی لعل‌وسرجنگل غور را زمین‌های دولتی خوانده و از باشندگان آن، خواسته که محل را ترک کنند. طالبان، با ارسال یک هیئت زیر نام «هیئت تخنیکی جلوگیری از غصب زمین» به ولسوالی لعل‌وسرجنگل، گفته که زمین‌های غصب‌شده را از مردم گرفته و به دولت برمی‌گرداند. بر اساس ادعای این هیئت، زمین شمال سرک عمومی بازار ولسوالی لعل‌وسرجنگل به مساحت ۲۳۶ جریب، متعلق به دولت است.
هیئت تخنیکی طالبان، با ارسال یک استعلام به باشندگان شهرک مهاجرین و دکان‌داران بازار لعل، از آن‌ها خواسته که مشخصات زمین و خانه‌های شان به ویژه «موقعیت، نوعیت، مساحت، تعداد قطعات، حدوداربعه هر قطعه» را نوشته و به این هیئت ارسال کنند. در متن استعلام آمده که «تمام اسناد و مدارک خویش را که بتواند ملکیت شما را شرعاً و قانوناً تثبیت نماید، غرض ملاحظه تقدیم هیئت تخنیکی کنید.»
طالبان زمین‌های متعلق به چند روستای دیگر در مرکز ولسوالی لعل‌وسرجنگل از جمله بخش‌هایی از «علودال»، «سیاچشمه پایین»، «دهن سقابه» و «جمعه قلعه» را نیز دولتی خوانده و خواهان استرداد آن به دولت شده است.
باشندگان روستاها و دکان‌داران بازار ولسوالی لعل‌وسرجنگل، به جاده‌ی ابریشم می‌گویند که طالبان از آ‌ها سند قانونی و شرعی خواسته است. این در حالی است که بیش‌تر باشندگان این روستاها، سند عرفی و شماری نیز سند قانونی از دولت پیشین دارند؛ اما طالبان به آن‌ها گفته‌اند که سند صادرشده از سوی دولت پیشین، مشروعیت ندارد. یک منبع که نخواست نامش در گزارش بیاید، به جاده‌ی ابریشم می‌گوید؛ زمین‌هایی که طالبان در ولسوالی لعل‌وسرجنگل بر آن‌ها ادعای مالکیت دارند، یا تحت مالکیت با سند شرعی است یا هم حکومت جمهوری به مردم توزیع کرده است. هم‌چنان یک منبع دیگر، می‌گوید: «تمام اسنادهای شهرک مهاجرین، شرعی است و زمین شهرنو به اساس حکم رییس‌جمهور کرزی، به مهاجرین عودت‌کننده‌ی آن زمان توزیع شده است.»
به گفته‌ی باشندگان شهرک مهاجرین که در آن ۵۲۰ خانواده در آن زندگی می‌کنند، در سال ۱۳۸۶ وقتی که قاسم علم، ولسوال بود بر اساس حکم ریاست‌جمهوری به آن‌ها اسناد توزیع شده است. یک باشنده‌ی دیگر شهرک مهاجرین، می‌گوید: «بیش‌تر ساکنان این شهرک، بیش از ۳۰ سال است که در این جا زندگی می‌کنند و در این مدت، به دولت مالیات داده‌اند.» او می‌افزاید که طالبان در سه سال گذشته، از مردم تحت نام مالیات، عشر و ساختن سرک، پول جمع کرده‌اند. «از مردم تحت نام این که سرک جور شود، فی فامیل ۱۰۰۰ افغانی جمع کرده. از دکان‌ها، ۳۰ هزار افغانی هم جمع کرده تحت نام مالیات. از غله‌جات مردم نیز عشر جمع نموده، قریه ای که کم‌ترین نفوس را دارد از هر قریه نظر به نفوس شورای شان، از ۱۰۰۰۰ هزار به بالا الا یک لگ [۱۰۰۰۰۰] عشر جمع آوری نموده.»
به همین ترتیب دعوای زمین ده‌ها دکان در بازار لعل که اکنون طالبان آن را دولتی خوانده است نیز در ۱۳۸۶، حل‌وفصل شده و دولت به دکان‌داران افزون بر سند عرفی دست‌داشته‌ی شان، سند شرعی صادر کرده است. با این حال، باشندگان شهرک مهاجرین می‌گویند که طالبان به آن‌ها گفته که سند قانونی دوره‌ی جمهوری، شرعی نیست و آن را قبول ندارند. باشندگان شهرک مهاجرین و دکان‌داران بازار لعل، می‌گویند که هدف طالبان از این اقدام تحت فشار قراردادن مردم و اخاذی از آن‌ها است. آن‌ها، می‌افزایند که این تصمیم طالبان در ادامه‌ی سیاست سرکوب هزاره‌ها است که در سراسر افغانستان جریان دارد. یکی از این دکان‌داران، به جاده‌ی ابریشم می‌گوید: «طالبان می‌دانند که هر کاری کنند مردم چیزی گفته نمی‌توانند. آن‌ها [طالبان] هر کسی که حق طلب کند یا انتقاد کند را شکنجه و نابود می‌کنند. هیچ کس در مقابل آن‌ها چیزی گفته نمی‌تواند.» این باشنده‌ی لعل‌وسرجنگل، می‌افزاید که طالبان در بیش‌تر از سه سال گذشته، ستم‌های زیادی را بر مردم تحمیل کردند و با اطمینان‌یافتن از این که این سیاست شان هیچ واکنشی ندارد و اگر دارد هم قابل سرکوب است، حالا به کوچ اجباری باشندگان شهرک مهاجرین و غضب زمین دکان‌داران بازار لعل رو آورده‌اند. «از مردم عشر خواست، دادند، پول سرک و مسجد خواست، دادند، مالیات خواست دادند. اگر کسی در برابر خواست طالبان مقاومت کرد، بندی شد، شکنجه شد و کشته شد. حالا هیچ کسی چیزی گفته نمی‌تواند. مجبور هر کاری را بگوید باید انجام بدیم.»
یک منبع دیگر، به جاده‌ی ابریشم می‌گوید که طالبان تصمیم دارند دکان‌های بازار لعل را به بهانه‌ی عریض‌کردن خیابان، تخریب کنند. این در حالی است که چند سال قبل در دوره‌ی جمهوری، با تخریب دکان‌های بازار و اضافه‌کردن سه متر از طول آن‌ها به خیابان، این خیابان عریض شده است. اکنون این دکان‌داران می‌گویند که عریض‌ساختن دوباره‌ی خیابان بازار لعل، تصمیمی بیهوده است و تنها برای سرکوب و آزارواذیت مردم ولسوالی لعل‌وسرجنگل اتخاذ شده است. آن‌ها می‌گویند که عریض‌ساختن بازار برای آبادی نیست؛ بل که خلق یک فاجعه برای دکان‌داران است که چند سال قبل سرمایه‌های خود را برای ساخت آن مصرف کردند. آنان می‌گویند: «اگر هدف طالبان آبادی است، چرا سرک ولایت تا لعل را کار نمی‌کنند؟ درحالی که از مردم این ولسوالی پول ساخت آن را نیز جمع کرده‌اند.»
تصمیم طالبان برای تصرف ۲۳۶ جریب زمین مردم و تخریب دکان‌های بازار ولسوالی لعل‌وسرجنگل، در حالی منتشر می‌شود که چند روز پیش روزنامه‌ی گاردین با هم‌کاری اطلاعات روز، زن‌تایم و افغان‌ویتنس، گزارشی تحقیقی را در مورد تخریب خانه‌های جوامع آسیب‌پذیر به ویژه هزاره‌ها به بهانه‌ی بازسازی و عریض‌سازی سرک‌ها در شهر کابل همگانی کردند. بر اساس این گزارش، از آگست ۲۰۲۱ تا آگست ۲۰۲۴، حدود ۱٫۵۶ کیلومترمربع از مناطق مسکونی کابل توسط طالبان تخریب شده است. در گزارش آمده است که از شش منطقه‌ی آسیب‌دیده، سه منطقه متعلق به جامعه‌ی هزاره و دو منطقه متعلق به تاجیک‌ها بوده است. بر اساس این تحقیق، افراد و خانواده‌های متضرر، از ترس این که مورد خشم طالبان قرار بگیرند، سکوت کرده‌اند. گزارش گفته که اقدام طالبان به بهانه‌ی بازسازی و عریض‌سازی خیابان‌ها، هزاران خانواده را بی‌سرپناه و بی‌خانمان کرده است.
در بیش‌تر از سه سال گذشته، طالبان در ولایت‌های مختلف مانند بامیان، دایکندی و غور زمین‌های شماری از شهروندان هزاره را زیر نام دولتی‌بودن غضب کرده یا هم به کوچی‌ها واگذار کرده است.
نظر بدهید