اسلایدر حقوق بشر زنان

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران برندۀ جایزه نوبل صلح شد

امروز جمعه ۱۴میزان سال روان، کمیتۀ انتخاب جایزۀ صلح نوبل با شعار «زن، زندگی، آزادی»، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر را به عنوان برندۀ جایزۀ نوبل صلح ۲۰۲۳م. اعلام کرد.

بریت ریس، اندرسون، رئیس هیات ناروژی کمیتۀ نوبل صلح در اسلو، اظهار داشت که این جایزه به نرگس محمدی، به خاطر مبارزاتش با ظلمی که در حق زنان ایران صورت می‌گیرد و به خاطر مبارزاتش به خاطر ارتقای حقوق بشر و دستیابی همه به آزادی، اهدا می‌شود.

او مبارزات نرگس محمدی را شجاعانه خواند و گفت که این تلاش‌ها برای شخص وی هزینه‌های شخصی بسیاری در پی داشته است. حکومت جمهوری اسلامی ایران او را در مجموع ۱۳ بار بازداشت کرده و ۵ بار مجرم شناخته است و در مجموع ۳۱ سال زندان و به ۱۵۴ ضربه شلاق محکوم کرده است. به گفتۀ خانم رایس: «او هم اکنون هم در زندان به سر می‌برد.»

خانم اندرسون، رئیس کمیتۀ نوبل به مبارزات سال گذشتۀ زنان ایرانی با شعار «زن، زندگی، آزادی» در پی کشته شدن مهسا امینی نیز به صورت مفصل پرداخت و از این مبارزات دفاع کرد. به گفتۀ وی: «بیش از ۵۰۰ تظاهرکننده کشته شدند. هزاران نفر مجروح شدند. از جمله تعداد زیادی که با شلیک گلوله‌های پلاستیکی ماموران پلیس نابینا شدند. دستکم ۲۰ هزار نفر بازداشت شدند.»

وی در پایان سخنانش گفت که پیام این اقدام نوبل صلح به دولت جمهوری اسلامی ایران این است که صدای مردمش را گوش کند. به گفتۀ وی جامعۀ پایدار و مدنی نیازمند احترام به حقوق تک‌تک مردم است.

وی در پایان سخنانش اظهار امیدواری کرد که نرگس محمدی آزاد شود و چند ماه دیگر در مراسم دریافت جایزۀ خود بتواند اشتراک کند.

نرگس محمدی متولد ۱۳۵۱خ. در استان زنجان است که در مدت دو دهه فعالیت‌های سیاسی و حقوق بشری‌اش بارها بازداشت و زندانی شده است. او که تحصیل کردۀ فزیک کاربردی است، از میانه‌های دهۀ هفتاد خورشیدی به روزنامه‌نگاری پرداخت و در نشریۀ پیام هاجر فعالیتش را آغاز کرد و در اواخر دهۀ هفتاد به کانون مدافعان حقوق بشر پیوست که در آن زمان ریاست این کانون را شیرین عبادی، برندۀ دیگر جایزۀ صلح نوبل در سال ۲۰۰۳م. به عهده داشت. خانم محمدی بعدها نائب‌رئیس این کانون شد و فعالیت‌های حقوق‌بشری‌اش از آن زمان بیشتر شد.

نرگس محمدی در سال ۱۳۷۸خ. با تقی رحمانی، فعال و زندانی سیاسی ملی ـ مذهبی ازدواج کرد که ثمرۀ این ازدواج دو تا فرزند دوگانی است که همراه پدرشان در خارج از ایران (در فرانسته) زندگی می‌کنند.